Gewoon blijven zoeken!

Gewoon blijven zoeken!

Laatst belde ik met een vriendin. Ze vertelde me een anekdote die ik graag met jou deel. Omdat het grappig is en tegelijkertijd zo vol wijsheid.

Haar zoontje van vier zit in bad. Plots wilt hij duiken. Hiervoor heeft hij uiteraard een duikbril nodig. Dus vraagt hij om de duikbril te gaan halen. Dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want ze zitten midden in een verhuis en nog niet alle dozen zijn uitgepakt. Ze zucht diep, maar toont zich toch van goede wil en begint de zoektocht in de dressing. Ze roept naar haar zoontje dat zij de duikbril niet vindt. En vraagt of hij toevallig weet waar de bril is. “Misschien in mijn slaapkamer” zegt haar zoontje. Ze zoekt in de slaapkamer en vindt geen duikbril en roept dat zij ze niet vindt. Waarop het zoontje luidkeels roept “GEWOON BLIJVEN ZOEKEN MAMA!” 

                                               How long should you try? Until. – Jim Rohn

Wat een levenswijsheid!

Wat een (h)eerlijke spiegel.

Ik kijk er in.  Stel me de vraag wat ik graag zou willen, maar opgegeven heb omdat het niet van de eerste of tweede keer lukte. Omdat ik niet echt geloof dat ik het kan. Omdat ik het eerder zie als mijn droom dan mijn realiteit.

En ja hoor, ik heb niet lang in de spiegel moeten kijken om een aantal “dromen” te herbeleven.

Ik wil surfen.

Ik wil onbezonnen in een zomerjurk lopen en me fantastisch voelen.

Ik wil een oplossing vinden voor de slechte bloedcirculatie van mijn lichaam.

Ik wil naar Australië.

Ik wil een bijdrage leveren aan een mooie en duurzame samen-leving.

Ik wil …

Ok, wat hiervan wil ik ECHT in mijn realiteit zien?

Alles!

Wat doe ik er momenteel voor?

Met mijn gezondheid (lees voeding) ben ik terug heel actief bezig. Dat zit snor. Ik heb nog geen oplossing gevonden, maar ik blijf zoeken. En tijdens mijn zoektocht leer ik enorm veel over het menselijk lichaam. Boeiend! Dus zelfs als ik de oplossing nooit vind, de reis is het waard. Oprecht!

Bewegen doe ik dagelijks, maar ik moet erkennen dat ik krachttrainingen mijd. Haha! Wat heb je nodig om op een surfplank te springen? Juist, explosieve kracht. Dus, als ik dit in mijn realiteit wil zien verschijnen heb ik nog werk aan de winkel. Dank je wel zoontje van vriendin.    

Wat doe ik momenteel met de reis naar Australië? Niet veel gezien het niet duidelijk is vanaf wanneer we er terug naartoe mogen. Mmm… Wat kan ik nu toch al doen opdat het mogelijk zou zijn eind 2022? Vanaf wanneer dien ik er actief mee bezig te zijn om dat mogelijk te maken? Mmm… Ik ga eens bellen met een vriendin die al 5 keer naar Australië is geweest en me laten helpen. Yes! Er komt beweging in mijn droom. Dank je wel zoontje van vriendin.

Hoe draag ik vandaag bij aan een mooie en duurzame samenleving? Ik werk elke dag aan mezelf, aan mijn beperkende overtuigingen, aan mijn projecties, aan mijn vaardigheden. Ik neem volledige eigenaarschap over wat ik denk, voel en doe. Dat is niet altijd gemakkelijk, en dikwijls erg confronterend. Soms lukt het me ook niet. I’m not perfect. Maar dat is het werk dat nodig is om elke dag op te dagen als een betere versie van mezelf. Dat is wat nodig is om dragend aanwezig te zijn met de mensen die ik begeleid. Alles en iedereen kan er alleen maar zijn als ik mijn eigen “verhalen” niet projecteer op de ander. Dan is groei mogelijk, dan is transformatie mogelijk. I’m still a work in progress, en ik ben er blij om. Ik hoop zelfs dat ik altijd zal blijven leren en groeien. Want hoe meer ik aan mezelf werk, hoe sterker mijn bijdrage zal worden.   

Learn as if you were to live forever. Live as if you were to die tomorrow. – Ghandi

Welke dromen heb jij onbewust in de diepvriezer gestoken gewoon omdat je er geen actie aan hebt gekoppeld? Of omdat je ze niet echt als bereikbaar ervaart? Of omdat je het één keer geprobeerd hebt en vervolgens jezelf hebt overtuigd dat je het niet kan?

Wat heb je nodig om opnieuw te proberen? Om te blijven zoeken?

Misschien heb je gewoon een upgrade/update nodig van je droom. Misschien hou je aan een verouderde droom vast. Een droom die niet meer bij de persoon past die je nu bent. Schep duidelijkheid voor jezelf door je de eenvoudige vraag te stellen “Is dit nog wat ik wil?”.
Maak ruimte in je hoofd en in je leven voor dromen die nu bij je passen. Want we veranderen, stap voor stap, maar vergeten dit soms, waardoor er “oude” bagage aan ons blijft plakken.

Draag zorg voor jezelf.

Voed je dromen.

Laat ze tot leven komen.

Stap voor stap.

Bekijk ook zeker ons aanbod over ‘in actie komen’ en ‘blijven proberen’. In onze InsideUp Academy hebben we het online traject ‘Van denken naar doen’. Meer info via: https://www.insideup-academy.be/van-denken-naar-doen/

Of misschien stel je je op dagelijkse basis de vraag: “Als ik slechts een ding kan doen vandaag én toch nog de voldoening wil ervaren, wat zou dat dan zijn?”
Misschien helpt onze planner, de priOptimizer jou hiermee. Meer info via www.priOptimizer.com

Je intentie drijft alles

Je intentie drijft alles

Ik weet dit allemaal. En toch trapte ik met mijn beide voeten in de valkuil van het niet helder hebben van mijn intentie.

Ik bel naar een vriend. We moeten nog iets “ambetant” regelen. Gezien het iets gevoeligs is, heb ik een heldere intentie geplaatst alvorens te bellen. Mijn intentie is duidelijk: “Ik sta achter mezelf én ik sta achter onze vriendschap. Ik wil vanuit een plek van compassie, voor mezelf en hem, mijn grenzen aangeven”. Dit helpt me eraan herinneren hoe ik in het gesprek ga, hoe ik luister. Dit helpt me om mezelf eraan te herinneren dat ik de ander eerst wil bergrijpen alvorens te reageren, dat ik voor een SAMEN wil gaan en niets wil forceren. 

Hij neemt niet op dus stuur ik een berichtje met de vraag om mij even terug te bellen.

’s Anderendaags belt hij terug terwijl ik in het midden van iets anders zit. Ik neem onbezonnen op en je kan al raden wat het vervolg is… 

Energy flows where intention goes

Toen ik de dag ervoor belde was mijn intentie helder. Ik was aan het stuur van mijn denken en doen.

Nu word ik overvallen in het moment, vergeet de intentie van gisteren en neem op. Ik wil dat “ambetant” gesprek zo snel als mogelijk van de baan hebben. Met alle gevolgen van dien natuurlijk. Hij neemt het slecht op, voelt zich gestuurd, gemanipuleerd. Ik voel me niet gezien, niet begrepen en word boos. Hij wordt cynisch. Waardoor ik me enkel nog bozer en gefrustreerder voel worden…

Resultaat: mijn emoties zitten met mij op een achtbaan. Het gesprek loopt de verkeerde kant op. Ja, ik sta nog steeds achter mezelf, maar niet meer achter onze vriendschap. Ik voel me gevangen in het “wie heeft gelijk”-spelletje. 

En dat wil ik niet. Dus breek ik het gesprek af in de zin van “Ik ga je laten want anders ga ik dingen zeggen waar ik spijt van ga krijgen en dat wil ik niet.”

Met andere woorden, ik kies voor een time-out.

Herken je een dergelijk tafereel?

Van zodra ik de telefoon had neergelegd en bekomen was van de golf van emoties en bijbehorende “niet zo mooie” gedachten, stel ik mezelf de vraag “Hoe ben ik hier in hemelsnaam beland? “

En het antwoord was glashelder, zoals zo dikwijls na de feiten, out of the heat of the moment.

Een heldere intentie werkt als een stuwende kracht in de richting van wat ik wil, van wie ik wil zijn. Geen intentie plaatsen heeft gemaakt dat ik vasthaak aan alles wat gezegd wordt. Ik ben niet in staat geweest om hoofd- van bijzaken te onderscheiden in dat wat voor mij belangrijk is. Ik was even mijn “vlag” vergeten.

Telkens als ik op een plek beland waar ik niet graag vertoef heb ik mezelf ondertussen geleerd om mijn labo-jas aan te trekken. Dat is een manier om aan auto-reflectie te doen waarbij je jezelf ook de vraag stelt “Een volgende keer, gelijkaardige situatie, wat zou je dan anders kunnen denken, voelen of doen, om alsnog mijn intentie waar te maken?”.

Einstein zou gezegd hebben :

Insanity is doing the same thing over and over again and expecting different results

Deze methode helpt mij om zoveel als mogelijk “krankzinnigheid” te voorkomen ;o).

De kracht van deze methode zit in die vraag: “Een volgende keer, in een gelijkaardige situatie, wat zou ik dan anders kunnen denken, voelen of doen – om alsnog mijn intentie waar te maken?”.

Je rust jezelf namelijk uit met oplossingen voor een eventuele volgende keer, zodat je jezelf meer kans geeft om het anders aan te pakken. Je brein maakt geen verschil tussen de realiteit en een voorstelling ervan. Door effectief op deze vraag te antwoorden creëer je nieuwe neurologische paden. Deze komen naast je oude platgetreden paden (je patronen) te liggen. En hoe meer je dit nieuwe pad bewandelt – in de realiteit, of in een voorstelling ervan – hoe meer je jezelf de kans gunt om dit nieuwe pad als default te leven.  

Dit is de kracht van visualisatie. Zo worden topsporters ook gecoacht. Zo ontwikkelen we actief onze groei-mindset.  

Nieuwsgierig naar mijn “take-aways” naar aanleiding van dit voorval?

  • Bewust kiezen of het moment voor mij een goed moment is.
  • Alleen maar opnemen als ik mijn intentie opnieuw helder heb.
  • Blijven beroep doen op een time-out. Het heeft me namelijk geholpen om het niet te “erg” te laten ontsporen. 
  • Het vraagt moed om nu terug te bellen. Ik ben bereid om de eerste stap te zetten en “het nog moeilijker gesprek ondertussen” aan te gaan, gezien ik nog steeds achter deze vriendschap wil staan. 

By the way, het plaatsen van intenties is altijd waardevol. Niet enkel als het over “iets” ambetant” gaat.

Alvorens ik een interactie aanga probeer ik me zoveel als mogelijk aan het plaatsen van een intentie te herinneren. Perfect ben ik verre van, wel groeiende, stap voor stap. En deze progressie in mezelf zien en erkennen geeft me een gevoel van voldoening. Ondanks the messy situaties die ik soms nog tegenkom.

En mijn intenties zijn niets groots. Het zijn gewoon herinneringen van wie ik wil zijn in de interactie. Bijvoorbeeld “ik wil verbinden”; “ik wil echt luisteren en horen hoe het met de ander gaat”; “ik wil iets delen”; “ik ga de ander helemaal laten uitspreken”; “ik wil hulp vragen”; ….. Ik wil in interactie gaan op een manier die belangrijk is voor mij. Op een manier die past bij mijn beste versie van mezelf. Dat is voor elk van ons verschillend. Dat maakt het uitdagend en boeiend; verrijkend en spannend. Dat maakt ons uniek. En onze kracht en rijkdom zit in onze diversiteit. Ga maar eens wandelen in een woud. Het is de diversiteit in de kleine en grote dingen die ons verrast en aanspreekt.

Wie wil jij zijn? Met welke intentie ga jij je volgende interactie aan?  

Slim omgaan met feedback.

Slim omgaan met feedback.

Slim omgaan met feedback is cruciaal in onzeker en spannende tijden.

Ik geef nu al een tijdje webinars. Telkens in een andere setting. Telkens voor een ander publiek.

Elke keer opnieuw vind ik het geweldig om mijn kennis en mijn kijk op de wereld te mogen delen.

Een visie die ik nooit had kunnen vormen zonder al het waarde-vol materiaal dat ik ter beschikking heb. Kennis en inzichten van al de mensen die ons voor zijn gegaan en dit hebben willen delen. Mensen van vandaag, van gisteren en van vorige eeuwen. Mensen van hier en van ginder.  

Ik ben enkel maar een schakel in het groter geheel. Is dat ook niet een vorm van co-creatie?

Een vorm die me bescheidenheid helpt omarmen.
Een vorm die me de relativiteit der dingen helpt herinneren.
Een vorm die het gevoel van dankbaarheid instant in me activeert.

Want ik ben één van die gelukzakken die al die wijsheden gewoon ter beschikking kan hebben op momenten dat ik hiervoor kies. Via boeken, via opleidingen, via coaching, via de wereldberoemde Dr. Google.

The more I grow and excel, the more everyone does. I feel as working together for a beautiful future for everyone.

Elke keer opnieuw vind ik het geven van een webinar ook heel erg spannend. Ga ik de juiste woorden vinden op het juiste moment? Ga ik de goede linken weten te leggen opdat de participanten begrijpen wat ik bedoel? Ga ik de boodschap goed weten over te brengen?

Ik ervaar het als nog spannender om webinars in het Engels of in het Frans te geven.

Die spanning is een uitnodiging voor mij om me eraan te herinneren dat het niet gaat om mij. Ik ben enkel maar die ene kleine schakel. Als ex-perfectioniste helpt het volgend zinnetje mij nog steeds: 

 Ik ben hier niet om perfect te zijn,
ik ben hier om een boodschap te vertellen

Wat zeg jij tegen jezelf om je niet te laten blokkeren door dat spannend gevoel?

Misschien stel jij je ondertussen de vraag wat dit nu allemaal met de titel van deze blog te maken heeft? 

Wel, deze week heb ik een webinar mogen geven bij een nieuwe klant met als titel :
 “Hoe het kiezen voor een groeimindset je kan helpen tijdens onzekere tijden”.

De webinar was voor de Franstalige medewerkers van dit bedrijf, dus te geven in het Frans. Een webinar dat we veel geven tegenwoordig. We reviewen ook elke keer opnieuw de inhoud aan de hand van de ontvangen feedback van voorgaande participanten. Ten opzichte van de vorige versie hebben we er deze keer het topic “Hoe omgaan met feedback?” aan toegevoegd.

In mijn hoofd was het heel helder waarom dit erin hoort.

Enkel was ik vergeten de link te leggen voor de participanten. Waardoor uiteraard de feedback volgt dat men niet begrijpt waarom dit een topic is in dit webinar. Zeer logische reactie natuurlijk. Mea Culpa. 

En zo rees het idee om mijn logica uit te leggen in de deze blog.  

Waarom is het slim leren omgaan met feedback belangrijk, zeker in onzekere en spannende tijden? 

Mijn logica.

Omdat we hopeloos veel tijd en energie verliezen aan het blijven herkauwen van “negatieve” feedback. Er zijn heel veel mensen die feedback zeer persoonlijk nemen. Omdat ze het identificeren met hun persoon. Ze benaderen het vanuit een statische mindset: iets niet goed genoeg doen staat dan gelijk aan ik ben niet goed genoeg. En dit helpt niemand. Noch de feedback-ontvanger, noch de feedback-gever.

Als ontvanger voel je je aangevallen, waardoor je in de verdediging gaat. Je hebt als het ware dan je “hele zijn, je hele persoon” te beschermen.

Als gever raak je gefrustreerd want je hebt de perceptie dat de ander de boodschap niet wilt horen.

Niet erg ondersteunend voor de relatie dus. Dit geldt trouwens voor alle types van relatie, professioneel en privé.

By the way, we hebben allemaal momenten dat we ons in een statische mindset bevinden. Dat maakt ons mens. Wat ons ook mens maakt is weten dat er altijd een andere keuze mogelijk is. Als we willen en hiervoor het werk willen doen.

Bijkomend werken de meeste kenniswerkers vandaag van thuis en gebeurt de meeste interactie met het werk online. Wat al sowieso een uitdaging is voor samen-werking. Zowel voor samenwerking thuis met de huisgenoten als die op het werk met collega’s.   

Begin je mijn redenering te zien waarom het slim omgaan met feedback aandacht verdient?

Behind every complaint is a desire

Ja, inderdaad.

Omdat het nu, meer dan ooit, belangrijk is om

  • oprecht te willen luisteren naar de boodschap achter het “verwijt”;
  • de ander te willen begrijpen, alvorens begrepen te worden.

Onzekere en spannende tijden brengen scherpe kantjes naar boven. Bij elk van ons. Daardoor communiceren we soms niet altijd op een constructieve manier.

Dat brengt spanningen met zich mee tussen mensen, alsook een onveilig gevoel, waardoor je stopt met spreken met elkaar. En vooral start met spreken tegen elkaar.

Wat wij vandaag allemaal nodig hebben is een “veilig” gevoel cruciaal voor “samen-werking”. Cruciaal om ideeën gehoor te geven, verbeteringen voor te stellen, creativiteit te laten stromen. Cruciaal om de kleine en grote uitdagingen van vandaag op te lossen.

Uitdagingen die zich aandienen thuis, op het werk en in onze maatschappij.     

If you want to go fast, go alone. If you want to go far, go together

Eén van de handvaten die hierbij erg helpt is om bewust te kiezen voor je groei-mindset op momenten van feedback.

Want vanuit deze mindset weet je dat het om de bal gaat en niet om de man.

Ook al kan het wel eens zijn dat de ander – omwille van stress, omwille van tijdsdruk, omwille van online, of gewoon omwille van niet weten hoe – feedback geeft op een manier die eerder op de man speelt dan op de bal.

We doen allemaal ons best met de kennis en inzichten die we vandaag hebben. Laten we dit blijven zien in onszelf en in de ander. En met compassie handelen, naar onszelf en naar de ander.

Een op groeimindset gerichte aanpak…

Die betekenisvolle bijdrage leveren en betekenisvolle vooruitgang boeken.  Het verschil tussen vooruitgaan en floreren of stagneren en verwelken.  Jezelf staande houden in veranderende tijden door te kiezen voor een progressiegerichte aanpak voor jezelf, het team of je bedrijf. Het loont echt de moeite.

Wil je een webinar, keynote, (online) workshop organiseren of samen een mindset-game spelen.
Contacteer ons vrijblijvend
voor meer info of check ons aanbod op de site.

Ik weet wel wat ik moet doen, maar kom er niet toe…

Ik weet wel wat ik moet doen, maar kom er niet toe…

Ik hoor vaak tijdens individuele coaching sessies “Ja, dat weet ik wel, maar …”. En, ik betrap mezelf er ook nog op hoor. Dat ik het wel weet, maar het nog niet doe.

Enerzijds is dit de bevestiging van mijn overtuiging dat iedereen zijn eigen sleutels in handen heeft. Dat echt iedereen zijn eigen-wijsheid in zich draagt.

Anderzijds brengt dit ook mijn bescheiden rol in de groei van een ander aan het licht. Ik, maar om het even welke andere coach, is daar om je te herinneren aan dat wat jezelf vergeten bent. Om je aan je eigen kracht te herinneren. Om je aan je eigen-wijsheid te herinneren. Om de kleine duw te geven die we soms nodig hebben om onze kennis in actie om te zetten. Zodat we ook daadwerkelijk de vruchten van onze eigen inzichten kunnen plukken.

Dit brengt ons bij een aantal basisovertuigingen die een progressie gerichte aanpak, een op groeimindset gerichte levenshouding ondersteunen.

Intentie drijft alles, je moet willen verbeteren

Enkel het weten is niet voldoende. We erkennen dit niet altijd, maar we weten het eigenlijk wel allemaal. Het is niet omdat we weten wat gezonde voeding is, dat we ook effectief gezond eten. Het is niet omdat we weten dat voldoende nachtrust belangrijk is voor onze mentale en fysieke veerkracht, dat we ook voldoende slapen. Het is niet omdat we weten dat roken ongezond is, dat we ook stoppen met roken. Het is niet omdat we weten dat boos worden niet helpt om een ander in beweging te brengen, dat we stoppen met boos worden. Het is niet omdat we weten dat het uitstellen van het maken van een presentatie ons in tijdsnood gaat brengen, dat we geen uitstelgedrag meer tonen. Enzovoort …

Er staan dingen in de weg tussen het weten en het doen. Die dingen hebben meer met mindset te maken dan met het rationeel weten.

Als ik even vast zit in mijn statische mindset dan ga ik ervan uit dat weten gelijk staat aan doen. Dan ga ik ervan uit dat van zodra ik het hoe en wat weet, alles plots onmiddellijk vanzelf gaat. 

Mispoes!

Vanuit deze statische mindset kom ik er dan vaak bedrogen en teleurgesteld uit. Zeker als het gaat om iets nieuws of iets oud.

Werken in de richting van een nieuw resultaat vraagt verandering van gewoonten, verandering van gedrag. Dit vraagt verandering van iets vertrouwd in me, van iets oud. Waar ik vanuit mijn statische mindset natuurlijk geen rekening mee houdt. Ik zie enkel het te behalen resultaat en negeer het werk dat ik moet doen op mijn gedrag, op mijn gewoontes. We weten allemaal dat het niet altijd gemakkelijk is om gedrag en gewoontes te veranderen. Het kan, absoluut. Het vraagt wel een confrontatie met jezelf “Wat in mijn gedrag staat het behalen van dit resultaat in de weg? Wat heb ik te leren? Welk gedrag moet ik aanleren om het wel te behalen? Hoe ziet dat er dan uit? Wat doe ik dan? Wat denk ik dan? Wat voel ik dan?”. Een coach kan me dan helpen om met meer gemak helderheid hierin te krijgen. Mijn eigen sleutel te vinden. Zeker als het gaat om iets oud. Iets dat ik aan mijn identiteit gekoppeld heb en ben gaan zien als deel van mij, onveranderlijk. Want vanuit mijn statische mindset vind ik dat ik nu eenmaal ben wie ik ben. Niet?

Niet dus! We kunnen worden wie we willen zijn. Het vergt het omarmen van onze groeimindset.  Niet voor een ander, maar gewoon voor onszelf. 

Want vanuit mijn groeimindset weet ik dat doelbewust oefenen nodig is om te leren, mezelf te  verbeteren. Ik weet dat doelbewust kiezen nodig is om een bepaald gedrag te veranderen, nodig voor het nieuw gewenst resultaat. Vanuit mijn groeimindset weet ik dat groeien in stappen gaat. Dikwijls zelfs met stappen in achteruit. En vanuit dit “weten” ben ik niet meer teleurgesteld in mezelf of gefrustreerd wanneer ik me weer eens in de Processie Van Echternach bevind, twee stappen vooruit en één achteruit. Ik weet dat dit erbij hoort, waardoor ik niet opgeef. Vanuit mijn statische mindset zou ik allang opgegeven hebben. Nu bekijk ik de situatie en stel me keer op keer dezelfde vraag “Wat vraagt dit nu van mij?”.  

Ik weet dat er tussen weten en doen een brug te slaan valt. Ik weet dat alleen ik hiervoor verantwoordelijk ben. Toegegeven, soms is die brug solide en zelfs mooi en kunstzinnig. Soms hangt ze met haken en ogen wiebelend en messy aan elkaar. Maar ik maak ze wel en leer en groei.

  We are the warriors of our life.
Dare to build your bridges.
Walk over them and learn.

Weet dat niemand 100% in statische mindset zit, noch 100% in groeimindset. Weet dat we allemaal afhankelijk van situatie, afhankelijk van gemoed, afhankelijk van onderwerp… onszelf soms betrappen in een statische mindset. De kunst is om dit van jezelf te herkennen en erkennen. Om vervolgens bewust te bepalen voor welke mindset je nu wilt kiezen: statische of groei. Alles is ok. Zolang je maar jezelf in die positie brengt, in dat bewust-zijn, waarin je jezelf een bewuste keuze gunt.

Zodat jij je leven gaat leiden, en niet je leven jou laat leiden.

Een op groeimindset gerichte aanpak…

Die betekenisvolle bijdrage leveren en betekenisvolle vooruitgang boeken.  Het verschil tussen vooruitgaan en floreren of stagneren en verwelken.  Jezelf staande houden in veranderende tijden door te kiezen voor een progressiegerichte aanpak voor jezelf, het team of je bedrijf. Het loont echt de moeite.
Wil je een webinar, keynote, (online) workshop organiseren of samen een mindset-game spelen.

Contacteer ons vrijblijvend voor meer info!

Hide and Seek? Een mentaal spel om U tegen te zeggen.

Hide and Seek? Een mentaal spel om U tegen te zeggen.

Ik val gewoon met de deur in huis. Op het einde van deze mail doe ik je een heel fijn aanbod, lees dus zeker even verder.

Velen onder ons werken van thuis. Velen onder ons werken fysiek op hun werkplek. Velen onder ons willen werken, maar kunnen niet omwille van het feit dat hun rol tijdelijk niet nodig is. En velen ons juichen toe dat ze nu even niets moeten. 

En dat is voor de werkende mensen onder ons.

Voor de niet-werkende mensen, kinderen niet inbegrepen, is de situatie weer anders.

Mensen die in eenzaamheid weg kwijnen. Mensen die het wegvallen van verplichtingen toejuichen.

En ik zou kunnen beginnen denken in kwadranten om een mooi model hieruit te distilleren. Om ons allemaal in een hokje te plotten. Om vandaaruit jezelf te herkennen en te zien dat je nooit alleen bent in een hokje. Dat er altijd mensen zijn zoals jij, de gelijkgestemden; en dat er altijd mensen zijn anders dan jij, de anderen. 

Ik zou dat allemaal kunnen doen en analyseren en uitleggen. Maar ik doe het niet.

Ik keer naar binnen. Voor de zoveelste keer deze maand.

Ik herken mezelf. Ik erken mezelf.

Voor wat ik doe. Voor wat ik niet doe.

En ik vind het ok. Dat is wat ik mezelf toewens. En daarmee ook jou.  

Ik zie wanneer ik “verstoppertje” speel. Ik herken zelfs de trigger en het patroon.

Maar ik voel nog een “oordeel” naar mezelf hierover: het is niet ok om je te verstoppen, je moet uitreiken, je moet productief zijn, je moet de tijd die je nu geschonken is nuttig benutten, je moet je huis opruimen, al die rommel opruimen, je moet …

Het is een tweestrijd in mij.

Vermoeiend.

Het is nog niet ok.

You have to be willing to be bad at it in order to get good at it

Ik zie zoveel mensen rondom mij de “bezige bij” zijn en bewonder hun drive. Ik heb respect voor hun doen-capaciteiten.

Ik kijk naar mezelf. En zie dat naast de zorg voor mijn meervoudig gehandicapt zoontje er weinig tijd en ruimte beschikbaar is om iets anders te doen. Ook mentaal is er weinig ruimte om iets anders te doen. 

En dat, dat laatste had ik niet verwacht.

Je zou het misschien niet denken, maar ondanks dat ik dag in, dag uit, bezig zijn met persoonlijk leiderschap – waarin het toch draait om bewust je leven te leiden, bewust keuzes te maken – ben ik soms kampioen in het vergeten van klein geluk en minder haast. Prop ik mijn hoofd soms vol met onrealistische verwachtingen, leidend tot teleurstelling in mezelf en frustratie op en top.

Ja, we moesten plots instaan voor de opvang van mijn jongste zoon, 24/7.

Ja, dat zou niet altijd evident zijn. Maar met goede afspraken en een goed plan absoluut haalbaar.

En zo ontstond het plan. 

De week dat mijn zoontje bij mij is kan ik door de dag voor hem zorgen en ’s avonds de PC open doen en werken.

De week dat mijn zoontje bij mij is kan ik af en toe een coaching doen en aan de oudste vragen om even de zorg en opvang over te nemen.

De week dat mijn zoontje bij de papa is kan ik voluit werken. Aan ons bedrijf, aan mijn huis, aan alles.

Ja, ik had een plan. Een goed, realistisch, concreet en haalbaar plan.

Totdat de toets aan de realiteit kwam.

En die realiteit bleek anders te zijn dan mijn plan.

De week dat mijn zoontje bij mij was bleek ik mentaal KO te zijn als hij naar bed ging.

Mentaal niet meer mogelijk om enig werk te verrichten naast het opruimen van mijn huis om het klaar te hebben voor de dag erna. Ja hier en daar wat in de marge. Maar niets van wat ik serieus gepland had. 

En dat ondanks het feit dat we elke dag 5km gingen wandelen in de natuur, alles in slow motion deden, ik meestal enkel maar 1 focus had, mijn oudste hem echt opving als ik een coaching gaf, enzovoort.

De week dat mijn zoontje bij de papa is, probeer ik alles goed te maken dat ik in de andere week niet kon doen, om aan de normen van mijn productiviteits-monkey te voldoen. Om het schuldgevoel van “niets” doen in de andere week te verzachten.

Oh!!! Terwijl ik dit schrijf denk ik wat een “mad mad world” het soms is in mijn hoofd.

Het is een gesprek met een vriendin die mijn ogen deden opengaan.

Het zorgen voor mijn zoon is gewoon een dagtaak. Die ik niet as such kon erkennen. Omdat er niets productief uitkwam. Ik kon me enkel maar in de vergelijking plaatsen met anderen rondom mij. En die deden zoveel meer dan ik. Ik was weer eens appelen met peren aan het vergelijken. Ik, in mijn context vergelijken met iemand anders, in een andere context,….

Na een diepe zucht zag ik plots duidelijk wat me te doen staat.

Honor the space between no longer and not yet

Met mij mee, vergelijken velen anderen appelen met peren. 

Je hoeft geen zorg te dragen voor een gehandicapt kind om de tweestrijd te voelen.

In de huidige context precies nog meer dan ervoor.   

Ouders met kleine kinderen, ouders die schooljuf of schoolmeester moeten spelen omdat een deel van de schooltaken naar het gezin zijn gedelegeerd, mensen met zorgen over wat die onzekere toekomst zal brengen voor hen, voor hun bedrijf, voor …

Mensen die bang zijn voor hun gezondheid, mensen die bang zijn voor hun financiën, mensen die het monster dat angst dikwijls is laten domineren ….

Heel veel mensen putten zich vandaag mentaal uit.

Bewust en/of onbewust.

Waardoor je op het einde van de dag een knagend gevoel van on-voldoening ervaart.

Hoe kan jij vandaag de rust omarmen?

Wat kan jij vandaag doen voor jezelf om mentaal bij te tanken?

Wat kan je allemaal schrappen? 

Waar ga je je bewust alleen op focussen?  

Hoe kan jij jouw denken ombuigen naar doen?

Speel geen verstoppertje met jezelf. Durf in je eigen spiegel te kijken. En te doen wat nodig is om terug met voldoening erin te kijken.

Zoals steeds, ook voor mij, met vallen en opstaan.

Wees mild. Met jezelf. Met elkaar.

Leef bewust, leef voluit!

Van Denken Naar Daadkrachtig Doen
Uitbreiding op ons online aanbod…

De workshop ‘Denken naar Daadkrachtig Doen’ die we met InsideUp al bijna 30 keer fysiek hebben gegeven speelt hier ook mooi op in.
Wat wil jij echt bereiken? Met wat wil jij aan de slag? Hoe kan jij jouw denken ombuigen naar meer doen. Hoe neem jij je persoonlijk leiderschap vast?

We hebben deze workshop intussen in een online jasje gestoken.  Deze dagworkshop is nu ook verkrijgbaar in de InsideUp Online Academy. 

Tijdens de maand mei kan je deze workshop aanschaffen met 40% korting voor de eerste 10 deelnemers.  De normale prijs is 195Euro inclusief de priOptimizer, onze fysieke planner.  Met de code INUWKOT, krijg je toegang tot deze online workshop in de InsideUp Online Academy voor slechts 120Euro inclusief BTW. 

Meer info en inschrijven doe je hier: https://www.insideup-academy.be/van-denken-naar-doen/

Niet te lang over nadenken, gewoon doen!