De paashaas huppelt voorbij en heeft voor jou een vraag mee
Ik heb me altijd die andere vraag gesteld “Wat is het ergste dat je kan overkomen?”.
Deze vraag heeft me menigmaal geholpen om over mijn eigen mentale obstakels van angst te stappen en toch te doen wat nodig is om te doen om een bepaald doel te behalen.
De laatste tijd probeer ik dingen anders aan te pakken, om te zien of ik daardoor ook andere resultaten behaal, geïnspireerd door de quote:
Ja, er zijn een aantal dingen die ik graag anders wil, dus een mooie uitnodiging om daadwerkelijk dingen ook anders aan te pakken.
Natuurlijk is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. Alleszins dat is mijn ervaring, zeker als ik een duurzame verandering beoog.
Dit vraagt mindset-werk. Wat in theorie simpel is en slechts uit drie stappen bestaat.
Het bewust zijn van mijn mindset, is dan mijn eerste stap. Ondertussen ben ik expert geworden in het analyseren van mijn gedachten. Dus dat is easy peasy.
De volgende stap is evalueren welke hiervan ondersteunend zijn en welke niet. Ook dat gaat me beter en beter af.
Om vervolgens te bepalen of ik bereid ben om de niet-ondersteunende gedachten los te laten, zodat ik vrij ben om andere keuzes te maken.
Die laatste stap is soms te vergelijken met “The devil is in the details”.
Op de één of andere manier lijkt het doorvoeren van rationeel logische stappen soms op een identiteitscrisis door die laatste stap.
Ik geef een voorbeeld.
Al jaren drink ik té veel koffie dan goed voor me is. Zo af en toe doe ik dan een detox en dan ben ik de eerste drie dagen niet te genieten. Mijn huisgenoten zijn hier al menigmaal de pineut van geweest. Duidelijk een signaal dat mijn lichaam er goed verslaafd aan is.
Zonder dat ik er echt bewust van ben is mijn dag ingedeeld naar mijn koffiepauzes toe. Koffiedrinken heeft voor mij ook een gezellig sociaal aspect. Als er iemand op bezoek komt of als ik ergens ontvangen word, is dat kopje koffie erg welkom. Uiteraard vergezeld van een koekje of een stukje chocolade. Lekker op zijn Belgisch.
Een uitstapje is maar geslaagd als we even pauzeren in dat ideale koffiehuisje.
Op vakantie zal ik in de reisgids kijken naar het beste koffiehuisje en er natuurlijk ook passeren. Ik denk dat ik van bijna elke reis een zakje koffiebonen heb meegebracht.
Zoals je kan lezen, ik ben duidelijk een koffiedrinker.
Tot maart 2021. Yes, ik ben ondertussen al een dik jaar koffievrij! Dit heb ik nog nooit zo lang vol gehouden. Een ware identiteitsshift. Ik durf nu zelfs zeggen dat ik geen koffiedrinker meer ben. Mijn naaste omgeving heeft dit niet voor mogelijk gehouden. En in alle eerlijkheid, ik ook niet. De vele mislukte pogingen maakten dat ik mezelf daarin niet meer vertrouwde.
Totdat ik die mislukte pogingen echt ben gaan beschouwen als leermomenten. Niet het alleen theoretisch weten uit de boekskes, maar er echt zo mee aan de slag gaan. Die mislukte pogingen zijn namelijk alleen maar indicaties van hoe het niet kan.
En zo kwam de vraag van de paashaas tot leven: Wat is het beste dat mij kan overkomen als ik geen koffie meer drink?
Mijn brein ging met deze vraag aan het werk op zoek naar het antwoord. Antwoorden vond het in overvloed. In die mate zelfs dat koffie blijven drinken voor mij geen optie meer was. Mijn mind was overtuigd. Yes, want dat is dikwijls mijn grootste tegenstander ;o).
Vervolgens heb ik ook oprecht andere methodes toegepast dan voorheen, gezien ik al wist wat allemaal niet zou werken.
En voila, één jaar later ben ik fier om mij niet meer te identificeren als koffiedrinker. Welcome freedom!
Misschien lees je dit en denk je: so what, no big deal.
Voor mij wel. Ik had het namelijk voor onmogelijk gehouden dat ik hierin zou slagen. En ik was mis. Een succes dat me eraan herinnert om ‘dat wat ik voor mezelf als onmogelijk label’ te challengen. Zoals steeds, door te beginnen met mijn eigen mindset erover onder de loep te nemen.
Ondertussen ben ik met een nieuw experiment bezig. Als me dit lukt, onderga ik weer een identiteitsshift. Eentje die ik ook helemaal voor onmogelijk hou. Ik ben ontzettend benieuwd naar wat het me zal brengen, wie ik dan zal zijn. Spannend!
Heb jij soms ook zo van die dagen dat je gewoon wat aanmoddert? Je hebt een waslijst aan to-do’s, maar je hebt de fut niet, noch de goesting om eraan te beginnen? Je uitstelgedrag lijkt groter dan ooit? Je doet wat nodig is, maar je weet dat je absoluut niet op je best bent.
Rondom je zie je alle mensen gemotiveerd en enthousiast hun ding doen. Terwijl jij je afvraagt waar ze toch al die energie en motivatie halen. Het knaagt aan je, en je vraagt je af wat je fout doet. Je voelt je zelfs misschien een beetje gefaald. Vanuit je statische mindset doe je je best om het te verstoppen, of reageer je kort en kattig. En dan voel je je daar weer schuldig over.
Ja, ik ken nog steeds soms zo van die dagen. Ik zou liegen als ik zou beweren dat ze er niet meer zijn. Wel veel minder dan vroeger. Ze passeren ook sneller.
Dat zijn van die dagen waarin ik mezelf klein maak, mezelf veroordeel omdat ik nog steeds zo van die dagen heb.
Dat zijn zo van die dagen dat ik het liefst van al gewoon in bed wil blijven liggen, onder mijn warm flanellen donsdeken, veilig in mijn cocon.
Dat zijn zo van die dagen dat ik me niet gemotiveerd voel en hoop dat het snel morgen is.
Afgelopen maandag was zo één van die dagen voor mij. Dan ben ik heel even opnieuw mijn grootste saboteur. Want ik weet wat ik kan doen om eruit te stappen, maar doe het toch niet. Zo een beetje rebels tegen mezelf. Crazy toch! En misschien ook herkenbaar voor jou?
Hoe komt dat toch?
Misschien omdat het ooit een gewoonte was en dat gevoel even opnieuw zo vertrouwd en veilig voelt? Misschien omdat ik soms medelijden heb met mezelf? Misschien omdat het soms veel gemakkelijker is om mezelf slachtoffer van de situatie te voelen dan effectief actie te ondernemen?
Maar, misschien is het ook wel zo dat iedereen wel eens zo van die dagen heeft en er gewoon niets van zegt. Zodat we met zijn allen blijven denken dat we iets “verkeerd” doen als we ons niet “happy, shining & productive” voelen. Omdat we zijn gaan geloven dat we het “goed” doen als we ons “happy, shining & productive” voelen. Omdat we zijn vergeten dat het leven véél meer is dan dat!
Waardoor we ons telkens “schuldig” voelen als we in zo van die dagen zitten. Zeker als je even in de grip bent van je perfectionistische mindset. Hello my old friend called Imposter!
Wat als dit gewoon deel uitmaakt van mijn mens-zijn?
Net zoals eb en vloed, komen en gaan onze gedachten en gevoelens. Positief of negatief, maakt niet uit, ze komen en gaan. Voor mij, voor jou, voor iedereen.
Wat als het gewoon OK is om me van tijd tot tijd zo te voelen? Wat als het totaal geen indicatie is dat ik iets verkeerd doe? Wat als ik dit niet persoonlijk dien op te pakken?
Auwch, die raakt!
Dingen persoonlijk pakken is een oud patroon en houdt me langer dan nodig in mijn statische mindset.
Wat als ik het begin te zien als een uitnodiging om even stil te staan, om me de vraag te stellen wat ik nodig heb? Ben ik me bewust van wat ik nodig heb?
Zo ja, dan heb ik er even een prioriteit van te maken.
Zo neen, dan is er niets aan de hand! Gewoon laten passeren. Want net zoals eb en vloed, komen en gaan onze gevoelens en onze gedachten. Ik hoef dit niet persoonlijk op te pakken. Ik mag gewoon accepteren dat het voor nu dit is.
De kunst is om mezelf te herinneren om te focussen op dat wat ik in de plaats wil, in plaats van te blijven hangen in wat ik niet wil.
De kunst is om dan te doen wat nodig is om dat wat je in de plaats wil alsnog te bereiken. Alleszins een kleine micro-stap in de richting ervan.
Stoppen met het veroordelen van die gevoelens en gedachten die zo van die dagen maken. Stoppen met mezelf te veroordelen omdat ik voel en denk wat ik voel en denk. Gewoon accepteren wat is. Stoppen met ertegen te vechten. Ook al is het niet wat ik zelf wil op dat moment. Gewoon laten passeren.
Tussen een trigger en onze reactie is een ruimte. En het is in die ruimte dat onze kracht en onze vrijheid zit.
Mijn trigger was mijn rothumeur maandag morgen.
Mijn initiële reactie was balen, klagen en afreageren (op mezelf deze keer).
Totdat ik me herinnerde dat ik mijn humeur, gevormd door mijn gedachten en gevoelens, niet persoonlijk hoefde te pakken. Dat ik een andere keuze kon maken.
Om het voor mij mogelijk te maken om die andere keuze te maken heb ik 2 liedjes opgezet die ik asap associeer met dansen. Hoe klein ook die eerste stap in de richting van die andere keuze, ze heeft ervoor gezorgd dat ik even mijn rothumeur vergeten was, waaruit ik weer een volgende micro-stap kon zetten.
En zo is mijn maandag, ondanks de grote donderwolk ’s morgens, nog relatief mooi geëindigd. Dinsdag was ik “happy, shining & productive”. Wat de rest van de week brengt maakt me even niet uit. Het leven is namelijk één groot avontuur, niet?
Life gives us the huge opportunity to experience all our emotions.
Ook deze website gebruikt cookies zodat wij deze website kunnen blijven verbeteren èn om ervoor te zorgen dat ons aanbod optimaal wordt afgestemd op jouw wensen. Door verder gebruik te maken van deze website ga je hiermee akkoord. X
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.