Ik val gewoon met de deur in huis. Op het einde van deze mail doe ik je een heel fijn aanbod, lees dus zeker even verder.

Velen onder ons werken van thuis. Velen onder ons werken fysiek op hun werkplek. Velen onder ons willen werken, maar kunnen niet omwille van het feit dat hun rol tijdelijk niet nodig is. En velen ons juichen toe dat ze nu even niets moeten. 

En dat is voor de werkende mensen onder ons.

Voor de niet-werkende mensen, kinderen niet inbegrepen, is de situatie weer anders.

Mensen die in eenzaamheid weg kwijnen. Mensen die het wegvallen van verplichtingen toejuichen.

En ik zou kunnen beginnen denken in kwadranten om een mooi model hieruit te distilleren. Om ons allemaal in een hokje te plotten. Om vandaaruit jezelf te herkennen en te zien dat je nooit alleen bent in een hokje. Dat er altijd mensen zijn zoals jij, de gelijkgestemden; en dat er altijd mensen zijn anders dan jij, de anderen. 

Ik zou dat allemaal kunnen doen en analyseren en uitleggen. Maar ik doe het niet.

Ik keer naar binnen. Voor de zoveelste keer deze maand.

Ik herken mezelf. Ik erken mezelf.

Voor wat ik doe. Voor wat ik niet doe.

En ik vind het ok. Dat is wat ik mezelf toewens. En daarmee ook jou.  

Ik zie wanneer ik “verstoppertje” speel. Ik herken zelfs de trigger en het patroon.

Maar ik voel nog een “oordeel” naar mezelf hierover: het is niet ok om je te verstoppen, je moet uitreiken, je moet productief zijn, je moet de tijd die je nu geschonken is nuttig benutten, je moet je huis opruimen, al die rommel opruimen, je moet …

Het is een tweestrijd in mij.

Vermoeiend.

Het is nog niet ok.

You have to be willing to be bad at it in order to get good at it

Ik zie zoveel mensen rondom mij de “bezige bij” zijn en bewonder hun drive. Ik heb respect voor hun doen-capaciteiten.

Ik kijk naar mezelf. En zie dat naast de zorg voor mijn meervoudig gehandicapt zoontje er weinig tijd en ruimte beschikbaar is om iets anders te doen. Ook mentaal is er weinig ruimte om iets anders te doen. 

En dat, dat laatste had ik niet verwacht.

Je zou het misschien niet denken, maar ondanks dat ik dag in, dag uit, bezig zijn met persoonlijk leiderschap – waarin het toch draait om bewust je leven te leiden, bewust keuzes te maken – ben ik soms kampioen in het vergeten van klein geluk en minder haast. Prop ik mijn hoofd soms vol met onrealistische verwachtingen, leidend tot teleurstelling in mezelf en frustratie op en top.

Ja, we moesten plots instaan voor de opvang van mijn jongste zoon, 24/7.

Ja, dat zou niet altijd evident zijn. Maar met goede afspraken en een goed plan absoluut haalbaar.

En zo ontstond het plan. 

De week dat mijn zoontje bij mij is kan ik door de dag voor hem zorgen en ’s avonds de PC open doen en werken.

De week dat mijn zoontje bij mij is kan ik af en toe een coaching doen en aan de oudste vragen om even de zorg en opvang over te nemen.

De week dat mijn zoontje bij de papa is kan ik voluit werken. Aan ons bedrijf, aan mijn huis, aan alles.

Ja, ik had een plan. Een goed, realistisch, concreet en haalbaar plan.

Totdat de toets aan de realiteit kwam.

En die realiteit bleek anders te zijn dan mijn plan.

De week dat mijn zoontje bij mij was bleek ik mentaal KO te zijn als hij naar bed ging.

Mentaal niet meer mogelijk om enig werk te verrichten naast het opruimen van mijn huis om het klaar te hebben voor de dag erna. Ja hier en daar wat in de marge. Maar niets van wat ik serieus gepland had. 

En dat ondanks het feit dat we elke dag 5km gingen wandelen in de natuur, alles in slow motion deden, ik meestal enkel maar 1 focus had, mijn oudste hem echt opving als ik een coaching gaf, enzovoort.

De week dat mijn zoontje bij de papa is, probeer ik alles goed te maken dat ik in de andere week niet kon doen, om aan de normen van mijn productiviteits-monkey te voldoen. Om het schuldgevoel van “niets” doen in de andere week te verzachten.

Oh!!! Terwijl ik dit schrijf denk ik wat een “mad mad world” het soms is in mijn hoofd.

Het is een gesprek met een vriendin die mijn ogen deden opengaan.

Het zorgen voor mijn zoon is gewoon een dagtaak. Die ik niet as such kon erkennen. Omdat er niets productief uitkwam. Ik kon me enkel maar in de vergelijking plaatsen met anderen rondom mij. En die deden zoveel meer dan ik. Ik was weer eens appelen met peren aan het vergelijken. Ik, in mijn context vergelijken met iemand anders, in een andere context,….

Na een diepe zucht zag ik plots duidelijk wat me te doen staat.

Honor the space between no longer and not yet

Met mij mee, vergelijken velen anderen appelen met peren. 

Je hoeft geen zorg te dragen voor een gehandicapt kind om de tweestrijd te voelen.

In de huidige context precies nog meer dan ervoor.   

Ouders met kleine kinderen, ouders die schooljuf of schoolmeester moeten spelen omdat een deel van de schooltaken naar het gezin zijn gedelegeerd, mensen met zorgen over wat die onzekere toekomst zal brengen voor hen, voor hun bedrijf, voor …

Mensen die bang zijn voor hun gezondheid, mensen die bang zijn voor hun financiën, mensen die het monster dat angst dikwijls is laten domineren ….

Heel veel mensen putten zich vandaag mentaal uit.

Bewust en/of onbewust.

Waardoor je op het einde van de dag een knagend gevoel van on-voldoening ervaart.

Hoe kan jij vandaag de rust omarmen?

Wat kan jij vandaag doen voor jezelf om mentaal bij te tanken?

Wat kan je allemaal schrappen? 

Waar ga je je bewust alleen op focussen?  

Hoe kan jij jouw denken ombuigen naar doen?

Speel geen verstoppertje met jezelf. Durf in je eigen spiegel te kijken. En te doen wat nodig is om terug met voldoening erin te kijken.

Zoals steeds, ook voor mij, met vallen en opstaan.

Wees mild. Met jezelf. Met elkaar.

Leef bewust, leef voluit!

Van Denken Naar Daadkrachtig Doen
Uitbreiding op ons online aanbod…

De workshop ‘Denken naar Daadkrachtig Doen’ die we met InsideUp al bijna 30 keer fysiek hebben gegeven speelt hier ook mooi op in.
Wat wil jij echt bereiken? Met wat wil jij aan de slag? Hoe kan jij jouw denken ombuigen naar meer doen. Hoe neem jij je persoonlijk leiderschap vast?

We hebben deze workshop intussen in een online jasje gestoken.  Deze dagworkshop is nu ook verkrijgbaar in de InsideUp Online Academy. 

Tijdens de maand mei kan je deze workshop aanschaffen met 40% korting voor de eerste 10 deelnemers.  De normale prijs is 195Euro inclusief de priOptimizer, onze fysieke planner.  Met de code INUWKOT, krijg je toegang tot deze online workshop in de InsideUp Online Academy voor slechts 120Euro inclusief BTW. 

Meer info en inschrijven doe je hier: https://www.insideup-academy.be/van-denken-naar-doen/

Niet te lang over nadenken, gewoon doen!