Gewoon worden aan het oncomfortabel gevoel

Gewoon worden aan het oncomfortabel gevoel

Ik hoop dat het goed gaat met je, dat je het jaar met plezier en energie ingezet hebt, dat je goed voor jezelf zorgt.

Ondertussen zijn we al eind januari en ik zou deze blog willen wijden aan het gewoon worden aan je oncomfortabel voelen.

Misschien heb jij net zoals ik een aantal nieuwe doelen opgesteld voor jezelf; Of misschien denk jij nu dat dat niets voor jou is omdat het zo niet werkt voor jou; Of misschien heb jij wel doelen opgesteld, maar zijn ze ondertussen al terug in de vuilbak beland omdat het volhouden niet lukt; Of misschien wil jij wel doelen opstellen, maar ben je ze nog aan het finetunen.

Welke jouw situatie ook is, deze blog wil je zeker gelezen hebben tot het einde.

Ik wil je aan de hand van mijn eigen doelen en ervaring nieuwsgierig maken naar jouw avontuur.   

Misschien herinner je je nog één van mijn doelen van vorig jaar: 750 km lopen. Dat was voor mij een ambitieus doel. Ik moest mijn tenen ervoor uitkuisen om dat te bereiken. En heb ik het bereikt? Neen. Ik had wel 605 km op mijn teller staan. Een resultaat waarop ik fier ben!

Ik heb nog nooit in mijn leven zo consequent gelopen.

Tot voor vorig jaar zat ik vast in een start-to-run-loop: starten met een start-to-run; stoppen, soms al na een week, soms na 10 weken; terug de moed vinden om opnieuw te starten, soms na een aantal weken, soms na jaren. En opnieuw, en opnieuw, en opnieuw … 

Ik heb mijn doel niet bereikt, maar ik heb mezelf wel overtroffen. Yes!   

Meer nog, ik heb dit resultaat bereikt in combinatie met crossfit, sinds september.

Ik vertel dit niet om te stoefen. Neen. Ik vertel dit om je te zeggen dat als ik dit kan, jij ook jouw doel kan bereiken. Tenminste dat doel dat belangrijk én interessant genoeg voor jou is. Met andere woorden JOUW doel. Niet een doel waarvan je denkt dat je het zou moeten doen omwille van het feit dat dat nu eenmaal is wat anderen doen, of wat anderen van je verwachten, of … JOUW doel.

Wat heeft bijgedragen tot mijn succes?

Eerst en vooral weten, begrijpen en voelen wat het belang is van doelen in het leven.

Doelen geven betekenis en focus in je leven.

Vooruitgang boeken geeft voldoening.

Dit is precies wat ik ervaren heb.

Op baaldagen toch gaan sporten, kleurde mijn dag anders. Mijn kijk op mezelf veranderde. Waardoor ik andere dingen ging doen dan ervoor.

Setting goals will make you happy,

working on your goals and feeling progress will make you happy,

achieving your goals is great … for a minute or ten!

Misschien herken jij dit ook? Je wilt iets. Je doet wat nodig is. Je hebt het. Je bent even blij en je bent al bezig met het volgende dat je wilt.

Met andere woorden, het stellen van doelen doe je eigenlijk niet voor het doel zelf. Je doet het omdat de weg ernaar toe betekenis geeft aan je leven. Je doet het voor de persoon die je wordt terwijl je eraan werkt.

Wil je een leven met meer zingeving?

Stel jezelf dan doelen die gealigneerd zijn met wie je wilt zijn! En werk er stapsgewijs in kleine eenvoudige (micro)stapjes naartoe zodat je stapsgewijs de voldoening van het vooruitgaan kunt ervaren.  

Net zoals ik met mijn 750 km. De eerste microstap was dag 1 van week 1 van de start-to-run. De 2de stap was dag 2 van week 1. De 3de was dag 3 van week 1. Totdat ik 5 km kon lopen. Vervolgens was het 5 km vasthouden.

Elke run heb ik getrackt. Old-school-wise, gewoon in een notitieboekje: datum, duurtijd, gemiddelde hartslag, hoogste hartslag, aantal gelopen kilometers en totaal aantal gelopen kilometers. Elke keer opnieuw. En zo zag ik enerzijds mijn vooruitgang van aantal kilometers op mijn teller. Maar ook iets anders. Ik zag dat stapsgewijs mijn gemiddelde hartslag lager werd. Yes! En zo komen we op mijn WAAROM.

Your WHY is the fuel that keeps you going

Even if you don’t feel like doing so!

Waarom ben ik met dit experiment begonnen?

Ik ga je even door mijn 5 WHY’s gidsen. Dit is wat mij betreft de eenvoudigste manier om tot je WAAROM te komen. Je ‘waarom’ wil je echt tatoeëren in je geheugen.

Dus, waarom wil ik 750 km lopen op 1 jaar?

Omdat ik mij fit wil voelen.

Waarom wil ik me fit voelen?

Omdat fitheid bijdraagt tot vitaliteit.

Waarom is vitaliteit belangrijk voor mij?

Omdat ik dat nodig heb om mentaal en fysiek met meer gemak te dragen wat ik heb te dragen. 

Waarom wil ik met meer gemak dragen wat ik heb te dragen?

Omdat ik wil genieten van het leven. Ik wil leven. Ik wil reizen.

Waarom wil ik dat?

Ik wil vrij zijn. Ik wil ten allen tijde keuzemogelijkheden hebben. Ik wil niet afhangen van anderen. En als ik niet fysiek fit ben, is het risico groter dat ik op een gegeven moment kom vast te zitten, fysiek en/of mentaal.

Mens sana in corpore sano.

Plots wordt dat lopen een bijdrage tot één van mijn belangrijkste waarden “vrijheid in denken en doen”.

Meer nog, door dat dit eigenlijk niet om het lopen draait, kunnen er andere manieren zijn die tot hetzelfde bijdragen. Wat weer helemaal past met mijn persoonlijkheid om regelmatig nieuwe experimenten te doen, nieuwe dingen uit te proberen, nieuwe opportuniteiten te benutten. Ik hou er niet van om me vast te zetten. Ik hou ervan om van mening te veranderen of van plan te veranderen als dat kloppend voelt. Ik heb het nodig om me deze keuzevrijheid te gunnen. 

En zo kwam crossfit op mijn pad. Naast cardio, ook spierkracht aansterken. Een zeer belangrijke voor mij op dit moment. Want de overgang, wat ze ook mooi de peri-menopauze noemen, staat voor mijn deur.      

Ik ben benieuwd waar dit avontuur mij dit jaar zal brengen?   

Het voordeel van een heldere én voor JOU belangrijke WAAROM is dat als het ene plan om de één of andere reden niet kan, je gewoon een nieuw plan kunt bedenken, gealigneerd op je WAAROM.

“Ik kan niet lopen omwille van … ; dus ik doe niets”; wordt nu “ik kan niet lopen, wat kan ik alsnog doen dat een bijdrage levert aan mijn fysieke fitheid?”. En andere deuren kunnen zich openen.

The quality of your questions determines the quality of your life

Zo wordt de combinatie van een hoger doel, met het tracken van je vooruitgang een krachtige manier om meer betekenis en focus te geven aan je leven.

Hoe cool is dat!

Wat ook tot mijn succes heeft bijgedragen is het effectief op voorhand plannen in mijn agenda van mijn loop- en  crossfitsessies.

What gets scheduled, gets done

Het zal je niet verbazen dat ik ook hiermee geëxperimenteerd heb. Wekelijks drie keer sporten was het voornemen. Dit experiment heeft me geleid van niet plannen en in het moment zelf beslissen, naar gedisciplineerd op voorhand plannen en blokkeren in mijn agenda.

Wat voor mij goed werkt, is elke zondagavond de komende 2 weken in te plannen. De kans dat ik doe wat ik gepland heb, is echt zoveel keer groter. Als ik een sessie schrap, dan doe ik dat alleen als ik op hetzelfde moment een ander slot kan reserveren. Ik laat me leiden door de vraag “Wanneer kan het dan wel?”.  Het grootste voordeel voor mij is de rust die ik in mijn hoofd ervaren heb door het op voorhand te plannen en me er maximaal aan te houden. Ik hoef er niet meer mee bezig te zijn. The only thing I need to do is to show up.

Deze blog wordt veel langer dan verwacht.

Lees je nog verder mee? Want ik heb het nog niet over de titel gehad.

Ik heb het namelijk nog niet gehad over het oncomfortabel gevoel dat verandering met zich meebrengt. Dat is best een dingetje!

Get comfortable with feeling uncomfortable

Dit is een vaardigheid. Dit is een spier die training nodig heeft. Dit is de spier die ervoor zal zorgen dat je de verandering die je door wilt voeren in je leven ook daadwerkelijk volhoudt.

Heb jij het moeilijk om nieuwe veranderingen vol te houden? Of stel je geen doelen meer omdat je ze toch nooit volhoudt?

Weet dat het dat oncomfortabel gevoel is dat je ervaart bij verandering of groei, dat de stok tussen de wielen vormt. Het heeft niets te maken met je wilskracht of discipline. Het heeft gewoon te maken met hoe ons brein ons “veilig” probeert te houden. Namelijk door vast te houden aan dat wat het kent. Totdat het nieuwe gedrag als “veilig” wordt gezien omdat je het al zo dikwijls herhaald hebt dat het in je comfortzone komt te liggen.

Dus, elke keer als ik voel dat ik er tussenuit probeer te muizen door één of ander excuus, spreek ik dat stemmetje even toe zoals een ouder zijn kind bemoedigend toespreekt. Ik laat het weten dat het veilig is, dat ik het begrijp, maar dat we het toch gaan doen. Ik herinner het de WAAROM. En off we go, hand in hand!

Dat stemmetje zal er altijd zijn, van zodra je een verandering wilt doorvoeren in je leven. Weet dat, verwelkom het, en begeleid het. Laat het niet je reden zijn om op te geven.  

Ik heb zoveel meer geleerd dan dat ik 605 km kan lopen!

Ik heb geleerd dat mijn leven meer betekenis krijgt, als ik werk aan doelen die belangrijk én interessant zijn voor MIJ. Zeker in tijden dat het buiten hard lijkt te stormen!                                    

Ik heb geleerd dat vooruitgang ervaren mijn vertrouwen in mezelf verhoogt. Ik vergelijk mezelf enkel met mezelf voorheen. 

Ik heb geleerd dat mild zijn met mezelf als het niet lukt dé manier is om snel terug on track te raken. Het zijn de bemoedigende woorden die het winnen van de afstraffende. Probeer maar eens.   

Ik heb geleerd dat ik me fier op mezelf voel als ik doe wat ik zeg dat ik ga doen. Het is me opgevallen dat als ik niet doe wat ik gezegd heb dat ik ga doen er iets aan mij begint te knagen.  

Ik heb geleerd dat comfortabel worden met dat oncomfortabel gevoel van groei en verandering universeel is en gewoon deel uitmaakt van het proces. Ik hoef er niets persoonlijks aan te koppelen. Het is gewoon zo. 

Ik heb geleerd dat als er verschillende manieren zijn om je doel te bereiken ik mag kiezen voor het leukste.

Ik heb geleerd dat mezelf belonen voor elke kleine stap voorwaarts ervoor zorgt dat ik volhoud. Totdat de beloning niet meer nodig is en ik gewoon doe wat ik me voorgenomen heb om te doen.

Oh ja! Ik heb zoveel meer geleerd dan dat ik 605 km kan lopen!

When you are setting goals
you are defining the person you want to become

When you make it a habit, these things are what you do

And ultimately it becomes who you are

Samengevat, wil je veranderingen in je leven?

Wees helder in wat je wel wilt en waarom.

Word vervolgens heel serieus in het boeken van vooruitgang, één microstap per keer.

Maak het simpel, maak het plezant, maak het interessant, maak het betekenisvol VOOR JOU.

Besef dat je bezig bent met het moeilijkste dat er is, je eigen gedrag veranderen. Hoe klein ook die verandering in andermans ogen kan lijken.  

Beoordeel jezelf niet op het aantal keer dat je valt, maar op het aantal keer dat je terug opstaat en verderzet!

We are in this together!

Let’s lift each other up.

Let’s celebrate each other’s successes.

Stand up. Get up. Be more of you.
Wat als chaos een uitnodiging is om het creatieproces te vertrouwen?

Wat als chaos een uitnodiging is om het creatieproces te vertrouwen?

De vakantieperiode is achter de rug. De meeste scholieren en studenten zijn terug bezig. De opdrachten stromen binnen. De herfst doet zijn intrede. Alles gaat goed, neen?  

Bijna!  

Zoonlief heeft zijn herexamens niet gehaald en is aan een vroege midlifecrisis bezig. De tijd speelt in zijn nadeel.  

Chaos.  

Wat is je rol als ouder hierin? Sturen, (licht)forceren, omdat we weten wat goed is voor onze kinderen? Of begeleiden, luisteren en van daaruit zien wat mogelijk is? Ik zou zo graag het tweede doen, maar bots tegen de ‘verwachtingen‘ van de papa, de omgeving, de maatschappij. Blijkbaar hecht ik hier toch nog enig belang aan. Mooi inzicht, waarmee ik weer aan de slag mag gaan.
Work in progress. Waarbij ik het antwoord op de volgende vraag als poolster gebruik in de chaos:   

Wie wil ik zijn in deze situatie?

Zelfzorg blijft hoog staan op mijn agenda. Het lopen wordt ondertussen afgewisseld met CrossFit. In augustus heb ik ‘eindelijk’ de knoop doorgehakt en ben ik voor een abonnement gegaan. Ik schrijf ‘eindelijk’ want het blijkt dat ik best wel een koppige mind heb.
Alvorens een gewoonte daadwerkelijk te veranderen dient mijn mind namelijk eerst overtuigd te worden. Hiervoor heb ik best wel wat onderzoek mogen doen en is er best wel wat tijd over gegaan. Want het idee dat ik iets van krachtoefening moet doen is al enkele jaren oud. Echt waar! Maar, zoals in een vorige blog geschreven, door de eerste stap te zetten in de richting van een gezonde lifestyle, volgt de volgende stap, en vervolgens de daaropvolgende stap en zo wordt dat wat ooit “onmogelijk” was plots gewoon je nieuwe realiteit.  

Groeien gebeurt in kleine stappen

Dat groeien in kleine stappen gebeurt, klinkt logisch, niet? Het is één van de zeven basisovertuigingen voor een groeimindset.  

MAAR …  

Hoe dikwijls aanvaard je dat van jezelf? Hoe dikwijls aanvaard je de traagheid hiervan bij jezelf, of bij een ander? In om het even welk domein? Hoe dikwijls heb je je ongeduld je groei laten kapen? Gedachten zoals: “Dit is niets voor mij”; “Ik kan dit niet”; “Dit is te lastig”; “Vandaag niet”; …  zijn niet helpend en belemmeren onze potentiële groei.  

Als we daar dan het bekend sausje “I want it all and I want it NOW” bovenop gieten dan lijkt deze basisovertuiging voor een groeimindset op een slogan. Ver van ons bed, “iets” voor anderen, “iets” dat we weten maar niet naar handelen.  

Wel, in mijn experiment om CrossFit toe te voegen aan mijn lifestyle werd er tegelijkertijd opnieuw chaos gecreëerd. Dit is natuurlijk eigen aan het vinden van een nieuw ritme, een nieuw evenwicht. Niet alleen voor de organisatie thuis, maar ook voor mijn lichaam. 

Want uiteraard, als je JA zegt tegen iets, dan zeg je NEEN tegen iets anders. Tenzij we een machine hebben om “tijd” bij te maken. En bij mijn weten is die er nog niet. Met andere woorden, bij elke keuze voor iets, dienen we ook heel even stil te staan op de impact ervan op iets anders. Bij elke keuze voor iets, nemen we afscheid van iets anders. Dat kan even “pijn” doen, en dat hoort er gewoon bij. We zetten door wanneer de “winst” van het nieuwe groter is dan de “pijn” van het loslaten van het ander.    

In mijn geval betekent kiezen voor CrossFit dat ik mijn doelstelling van 750 km lopen dit jaar niet zal halen. Alleszins niet met de huidige stand van zaken. Mijn lichaam is ontregeld, en de CrossFit-trainingen vertragen momenteel mijn loopprestaties. Ik loop momenteel ook “maar” 2 keer per week en 2 keer per week ga ik naar CrossFit.  

Mijn nieuwe keuze betekent ook dat ik veel minder lees. Want terwijl ik loop, luister ik naar audioboeken of podcasts. Als “kennisspons” vind ik dit niet zo leuk.  

Kiezen voor CrossFit betekent ook dat ik meer moet plannen en minder flexibel ben. Want lopen kan je bij wijze van spreken veel gemakkelijker inplannen. Waar ik woon betekent het letterlijk gewoon schoenen aantrekken en beginnen lopen.  

En ik kan nog een aantal “pijntjes” opsommen …   

Dus ja, ook hier is nog wat chaos dat mag neerdwarrelen alvorens de winst van de nieuwe keuze ten volle te mogen oogsten.  

Maar hé! Ik ga voor een gezonde lifestyle. Ik vertrouw op het creatieproces, het proces dat me herinnert dat alle verandering naar iets nieuws best wel messy is in the middle.  

Ik weet dat ik spierkracht heb te ontwikkelen om mezelf alle kans te geven om op een gezonde manier door de perimenopauze te gaan. Want ook dat is een natuurlijk proces dat ergens in de nabije toekomst voor de deur zal staan. Of ik dat nu leuk vind of niet. Dus laten we ook hier een experiment van maken. Een uitdagend spel waarin zowel mijn mindset als mijn healthset wordt gevoed. Hoe leuk is dat!        

The mind and the body are not separate.  

What affects one, affects the other.  

Dus chaos. Alles mag zich opnieuw zetten. Oefening in balanceren, elke dag opnieuw. Waarbij ik het volgende quasi religieus momenteel toepas:  

What gets scheduled gets done.

Zeker in het begin, wanneer de nieuwe actie nog geen gewoonte is. Ik ken mezelf! Die excuses liggen op de loer.  

Wat is het fijn om je eigen patronen soms té slim af te zijn 😉. Ja, het vraagt tijd en energie maar de oogst van vol-doening, onder de vorm van het zien van je eigen progressie, is echt heerlijk! Ook al zal ik nog een aantal maanden mogen wachten om het effect van de CrossFit op mijn loopprestaties te zien, ik zie nu al dat ik net wat meer squats kan doen dan een week geleden. Dat ik net iets meer gewicht kan deadliften dan twee weken geleden. Het blijft afzien tijdens de training, maar de douche erna voelt als de hemel op aarde😉.  

Geniet van wat je doet
Laat los wat niet meer bij je hoort 
Koester wat je hebt
Droom van wat nog kan
En LEEF vandaag.   

Life is what happens to you while you’re planning your future. 

Live NOW!  

Groeien gebeurt in kleine stappen, met verrassende wendingen

Groeien gebeurt in kleine stappen, met verrassende wendingen

Zo net voor de grote zomervakantie duik ik nog eens in mijn pen.

Misschien herinner je je nog mijn loopdoelstelling, zevenhonderdvijftig kilometer lopen in één jaar.

Voor mij is dit best wel een ambitieuze doelstelling. Na jaren een haat-liefde verhouding te hebben met het lopen, heb ik mezelf gewoon een doel gesteld, met een beklijvende WAAROM voor ogen.  

En wat doen lopers? Wel, die lopen, they show up. Elke keer opnieuw, door weer en wind, met of zonder goesting, omdat het nu eenmaal lopers zijn.

Ik heb ook een heldere waarom gedefinieerd: ik wil een sterk hart hebben om zo lang als mogelijk deze machine (mijn lijf) op een duurzame en gezonde manier te laten draaien. En wat moet je doen voor een sterk hart? Cardio-training!

Mijn luie natuur, eerder gemakkelijk dan moeilijk, zeker voor wat sport betreft … gecombineerd met de mooie velden waar we quasi in wonen, en de steeds wisselende werkuren, bracht me terug bij mijn haat-liefde verhouding van het lopen.  

Deze keer hou ik het blijkbaar ook langer vol dan alle andere keren? Zou het de wijsheid zijn die komt met de jaren? Of zou het toch met die identiteitsshift te maken hebben? Of zou het zijn door het wereldkundig maken van mijn doel en een ego dat dreigt gekrenkt te worden als ik het niet haal? Of een combinatie van dit alles?

Wat het ook is, ik hou vol, ik ben namelijk een loper! Ik heb in de gietende regen gelopen, in de sneeuw, in de kou, bij windkracht 4 en in de warme dagen … Vandaag staat mijn teller op 412.5 km!

Nooit met goesting gestart, altijd met voldoening geëindigd.

The funny thing about motivation is that it comes after action, not before

Ondanks het feit dat ik dit weet, dacht ik op een gegeven moment dat ik iets mis deed. Ik had namelijk verwacht dat na een aantal maanden de goesting om te starten wel zou komen. Tot op heden niet dus.

Trust the process

Start to accept and celebrate where you are

Instead of expecting where you should be

En dan mocht ik een cadeautje ontvangen… Op één van onze perfectionisme workshops hoor ik namelijk een dame vertellen dat ze ondanks het feit dat ze al jaren één keer per week tien kilometer gaat lopen ze de eerst drie kilometer nog steeds geen goesting of flow ervaart. Die komt er voor haar maar na een kilometer of vijf.

Aha! Ik ben niet alleen. Ik doe niets fout! Ik hoorde zelfs een reden om een volgende keer wat langer te lopen. Want, ik loop elke keer “maar” vijf kilometers. Dus de keer erna, met het zot in mijn hoofd, beslist om voor de tien te gaan. En wonder boven wonder lukt dat ook nog! En ja, ik voelde de flow komen. Nog niet de runners high waar ik al veel over gehoord en gelezen heb, maar wel het plezier om weer een mentale barrière te overwinnen. Nu, tot heden is het beperkt gebleven tot die ene keer tien kilometers. Omwille van de tijd die het in beslag neemt. Want ik loop natuurlijk op mijn “slakken”-tempo.      

Maar, ik zie progressie hierin, en dat is echt leuk en geeft me een gevoel van fierheid over mezelf, wat ik gemist heb in al mijn vroegere loopexperimenten. In al mijn vorige experimenten kruiste ik enkel op mijn ProgressTracker de dag aan dat ik was gaan lopen. Nu noteer ik ook mijn tijd, mijn gemiddelde hartslag, mijn hoogste hartslag, het aantal gelopen kilometers, het tijdstip van lopen en het totaal gelopen kilometers tot nu toe. In het begin was ik vooral blij dat ik liep en zag ik geen verbetering. Nu, na zes maanden wel. En dat werkt echt motiverend!

Dat herinnert me aan wat mensen nodig hebben om zich goed te voelen, thuis of op het werk. Wij hebben het gevoel van progressie nodig in dat wat voor ons belangrijk is, of dat wat ons interesseert. En progressie zien en ervaren kan je maar door een aantal punten systematisch te meten om er van tijd tot tijd bij stil te staan en eruit te leren!

Om weer verder te groeien.

Meten om te verbeteren is helemaal anders dan meten om te (ver)oordelen

En in die fase ben ik nu beland. De enige manier om mijn tijd te verbeteren – en blijkbaar zou mijn egootje dat leuk vinden –  is door interval te lopen en aan krachttraining te doen. En zo wordt er stap voor stap ruimte gemaakt in mijn hoofd, in mijn mindset, voor een volgend groei-experiment. 

Ik ben momenteel aan het exploreren wat mogelijk is voor mij om wat spierkracht te ontwikkelen. Mijn mindset vindt interval momenteel nog een dingetje, daar zullen nog wat emmertjes voor naar de zee moeten gedragen.

Maar zes maanden geleden vond mijn mindset dat ook van vijf kilometer lopen. Krachttraining was toen zeker nog niet aan de orde. En zie nu… Geheel organisch gegroeid. Door stap na stap te doen wat ik me voorgenomen had; door mezelf te zien groeien, is de goesting om verder te groeien gegroeid.  

Die zotte zevenhonderdvijftig kilometer wordt steeds meer haalbaar! 

Change your mindset, change your life

Geniet van de zomer!

Heldere-lijnen regels

Heldere-lijnen regels

Heb jij de analogie ook gezien?

Eénduidige maatregelen naar aanleiding van Corona leiden tot éénduidigheid in gedrag. 

Grijze zones in de maatregelen leiden tot zwalpend gedrag. Ja, ook ik betrap mezelf soms op “vrije” interpretaties van de maatregelen.   

En dat is precies hetzelfde gedrag dat ik vertoon als ik niet helder ben in wat ik wil. Als ik niet helder ben in hoe ik de dingen wil aanpakken. Als ik tegenstrijdigheden wil.

Dan vertoon ik ook zwalpend gedrag. Uiteraard met negatief effect op het resultaat. Wat weer tot gevoelens van frustratie en teleurstelling leidt.

De “heldere-lijnen regel” is wat me er dan uithelpt.  

Wat collectief speelt, speelt ook individueel.
Als we wijzen naar zij, wijzen we ook naar wij.

“Heldere-lijnen” regels geven duidelijkheid en richting.

Een heldere-lijn regel is een regel die duidelijk is, niet voor interpretatie vatbaar is en geen ruis veroorzaakt in het hoofd. 

Het opstellen van een aantal “heldere-lijnen” regels maakt dat we ons persoonlijk leiderschap met meer gemak kunnen pakken.

Hierbij een aantal voorbeelden – We horen onszelf misschien zeggen dat we

  • gezonder gaan eten
  • meer gaan slapen
  • minder op de smartphone gaan scrollen
  • meer gaan bewegen
  • ….

Als ik me dergelijke uitspraken hoor zeggen, dan weet ik dat ik het eigenlijk aan het toeval ga overlaten. Dan weet ik dat het voor nu voor mij nog niet belangrijk is. Ik weet op voorhand dat ik zwalp-gedrag zal vertonen, vermomd als uitstelgedrag, of “welk-excuus-kan-ik nu-verzinnen-om-het-niet-te-doen”-gedrag.

Want wat betekenen deze uitspraken nu eigenlijk? 

  • Gezonder eten? Wat betekent dat praktisch? Op dagelijkse basis? Betekent dat gewoon wat meer groenten eten? Ga ik elke maaltijd gezond eten? Of slechts één keer per dag? Past het toegeven aan de goesting voor dat pak frieten erbij of niet?
  • Meer slapen? Enkel in het WE? Of echt elke dag? En hoeveel meer dan eigenlijk? En wat als ik helemaal door een Netflix-serie gegrepen ben en het even wil afzien? Kan ik het minder slapen gewoon morgen inhalen?
  • Minder op smartphone? Gaan we het gewoon proberen en “hopen” dat het resultaat van ons proberen tot minder leidt? Of gaan we smartphone-vrije weekends invoeren? Of gaan we slechts op specifieke momenten op de smartphone?
  • Meer bewegen? Gaan we daar elke dag werk van maken? Of op specifieke dagen van de week? Hoeveel tijd trekken we hiervoor uit? Of plaatsen we gewoon de intentie en hopen dat we daarmee de wilskracht vinden om het dan ook te doen? Wat als het regent? Zijn we dan vrijgesteld?    

Merk je de ruis die op het kanaal zitten tussen intentie en uitvoering? Merk je hoe dit een bron kan zijn van oeverloze gesprekken in ons hoofd? Merk je dat beslissen een lijdensweg wordt?

Als we ergens progressie in willen, als we de voldoening van vooruitgang, van groei, willen ervaren dan kan dat alleen maar als we de vooruitgang, de groei kunnen meten of traceren.

Wil dat dan zeggen dat we alle aspecten in ons leven moeten beginnen meten?

Neen, oh neen! Stel je voor! Dat is zeker niet de bedoeling. Dat is zeker niet wat ik zeg. 

Wat ik wel zeg is dat wanneer je beslist om bepaald gedrag te veranderen, je dit best doet aan de hand van iets dat je vooruitgang meet of visualiseert.

Als je beslist om bijvoorbeeld de gewoonte om je slaappatroon aan het toeval over te laten, te veranderen. Omdat deze gewoonte bijvoorbeeld niet langer bijdraagt tot jouw vitaliteit. Omdat de kost om deze gewoonte in stand te houden hoger en hoger wordt en de nadelen zwaar beginnen door te wegen. Wel, dan raad ik je aan om met de “heldere-lijnen” regel aan de slag te gaan. 

Overweeg even volgende intenties:

  • Ik eet elke dag minstens 4 verschillende soorten groenten
  • Ik ga niet meer naar de frituur
  • Ik koop nooit meer voeding in een tankstation-shop
  • Ik loop nooit meer door de koeken en chips rayon in de winkel
  • Ik ga elke avond om 11 uur naar bed, zonder “scherm”
  • Ik check mijn social media slechts 1 keer per dag, ’s avonds om 8h – max. 30 minuten
  • Ik ga dagelijks een half uur wandelen
  • ….

Merk je het verschil? Merk je dat je jezelf dan veel duidelijker een richting geeft. Dat actie een logisch gevolg wordt. Dat je weg stapt van vage intenties die aan het toeval worden over gelaten. 

Dit klinkt allemaal logisch hé?

Weet je waarom dit zo belangrijk is?

Je oogst niet alleen het gevoel van voldoening omdat je je vooruitgang effectief gaat kunnen merken, omdat je effectief gaat doen wat je gezegd hebt dat je gaat doen.  

De grootste win zit in het optimaler beheren van je wilskracht.

1. Je stopt hiermee de discussie in je hoofd van “zou ik nu voor deze ene keer toch niet een uitzondering maken”. Je kan eenvoudigweg antwoorden “neen, dat doe ik niet meer”. Je gunt jezelf de beste kansen om je persoonlijk leiderschap op te pakken en de persoon te zijn die je wilt zijn. 

2. Je behoedt jezelf van beslissingsvermoeidheid. Je houdt je potje wilskracht over voor beslissingen die je leven, je relaties, je werk helpen floreren. Want je “heldere-lijnen”-regels maken dat de beslissingen over een aantal fundamenten op voorhand al gepakt zijn. Je hoeft geen tijd meer te besteden aan “zou ik dit of zou ik dat”. Je hoeft enkel je regel uit te voeren.

Most people overestimate what they can do in a day
and underestimate what they can do in a lifetime

Je kunt stap voor stap vooruitgang maken in je leven door stap voor stap de “heldere-lijnen”-regel uit te breiden. Stel dat je de intentie om dagelijks een half uur te bewegen ingevuld hebt door de “heldere-lijnen”-regel van dagelijks een half uur te wandelen. Ondertussen ben je dat half uurtje  gewoon geraakt. Dan kan het wel eens zijn dat je toe bent aan een volgende stap in je bewegings-experiment. En dan zou je bijvoorbeeld kunnen overwegen om je “heldere-lijnen”-regel uit te breiden naar dagelijks een half uur wandelen en ’s morgens bij het opstaan 3 zonnegroeten te doen. Of, je zou een bijkomende “heldere-lijnen”-regel kunnen toevoegen: dagelijks burpees doen, te starten met 3 en dagelijks er 1 bij tot 50.

Het is zelfs zo dat er een moment komt dat je geen regel meer nodig hebt om de actie uit te voeren. Dan is de gewoonte gewoon deel van jou geworden. Net zoals bijvoorbeeld tanden poetsen voor het slapen gaan, of een tas koffie bij het ontwaken, of het extra slaatje bij elke maaltijd, of …. 

             

You only fail when you stop trying

Ik experimenteer vandaag met een aantal zwart/witte “heldere-lijnen” regels. Cold turkey-methode leunt hier erg bij aan. Niet om het altijd zwart-wit te houden. Wel om een aantal vastgeroeste patronen te doorbreken. Om vervolgens vanuit de ruimte die dan ontstaat in alle vrijheid opnieuw te kunnen kiezen voor wat ik wel wil. Om dan opnieuw te kunnen kiezen voor een gewoonte die me meer zal dienen in plaats van vast te houden aan iets dat al lang zijn vervaldatum bereikt heeft.

Dit is niet gemakkelijk. Dit vraagt van mij om alle basisovertuigingen met betrekking tot het een groei-mindset te omarmen, te doorleven. Maar daarover later meer.

Welk aspect in jouw leven is aan verandering toe? Welke ene “heldere-lijnen”-regel zou je hier bij kunnen helpen? Gun jezelf de voldoening en zet je intentie echt om in actie. Gun jezelf het plezier van het proces en visualiseer je vooruitgang. Misschien kan de “don’t break the chain”-methode een bijdrage voor je zijn die we in ons boek vol-DOENing uitgebreid hebben besproken.

Why don’t you be you, and I’ll be me?

Why don’t you be you, and I’ll be me?

Een vriendin stuurde me de video door waarop Ed Sheeran met James Bay “Let it go” zingt.

Dat prikkelde iets in mij. Ik kon het niet goed benoemen. Maar er was wel iets geraakt.

Misschien was het wel het feit dat deze tekst wel heel dicht ligt bij hetgeen dat ik verlang.  Dat wij verlangen binnen InsideUp en dat hetgeen is dat we heel graag willen delen met veel mensen rondom ons.

Jaarlijks trekken we met InsideUp (wij 2 dus.. 😊) er een paar dagen op uit voor onze strategische off-site. Dit jaar verblijven we in een huisje in Lommel.

Vertragen om te versnellen

Om samen even te vertragen voor evaluatie en reflectie.

Een greep uit de vragen waarmee we onze off-site vorm geven: 

Wat waren onze doelen vorig jaar?
Welke hebben we behaald?  
Welke hebben we niet behaald? Wat leren we hier uit? Bijsturing nodig?
Waar zijn we fier op?
Wat kan beter? En hoe gaan we dat dan beter doen?
Welke doelstellingen mogen we nu zetten? Zijn ze haalbaar met de realiteit van elke dag? Zijn ze ambitieus genoeg om persoonlijk én professioneel te blijven groeien en leren? 

Elk jaar reviewen we ook steeds de kernwaarden van InsideUp.

Vormen deze kernwaarden nog steeds de identiteit van InsideUp? Kloppen deze nog bij wie we vandaag zijn? Gebruiken we ze voldoende bewust als kompas bij het maken van onze keuzes? Of zijn het gewoon woorden op papier?

Why don’t you be you, and I’ll be me?

Het is dit zinnetje in het refrein van het lied waarmee ik de blog gestart ben dat me raakt. Het vat namelijk krachtig onze kernwaarden samen.

Te beginnen bij vrijheid. Vrijheid in denken en doen. Vrijheid in aanpak. Vrijheid over de agenda. Vrijheid geven aan de ander en jezelf vrijheid gunnen. 

Ook eigenaarschap zit er in. Elkeen heeft zijn aandeel. En het vraagt moed om in je eigen spiegel te kijken om deze ook waar te maken.  Het vraagt ook moed om neen te zeggen tegen de dingen die we niet meer willen.

Maar ook gelijkwaardigheid wordt er in aangeraakt. Ten allen tijden kiezen om je gelijkwaardig op te stellen. Ten opzichte van elkaar. Ten opzichte van klanten. Ten opzichte van partners. Dat vraagt integriteit en vertrouwen. Geen holle woorden, wel bewuste keuzes. Elke keer opnieuw. Ook al is dat soms heel moeilijk, omdat je niet de gevolgen niet kunt overzien, de reactie van anderen niet kunt controleren. 

Gewoon jezelf zijn. En de ander gunnen zichzelf te zijn.

Tenslotte, samen een bedrijf beheren en ook onszelf verder ontwikkelen, elk vanuit haar eigen talenten, vanuit haar eigen aanpak. Dat kan voor ons enkel door steevast te kiezen voor positiviteit. Laten we blijven gaan voor de “ja, én…” in plaats van de “ja, maar…”

Is samenwerken vanuit kernwaarden gemakkelijk?

Zeker niet altijd. Het leidt wel altijd tot zeer waardevolle gesprekken die leiden tot meer verbinding en keuzes waar we helemaal achter kunnen staan

Is het de moeite waard? ALTIJD!

Hoe maak je het waar? Door dagelijks, en zelfs op meerdere momenten van de dag bewust de keuze die zich stelt af te wegen ten opzichte van onze waarden. Daarbij hoort ook het willen in de spiegel kijken telkens als het kriebelt in de buik. Want meestal is dat een indicatie van een slippertje ten opzichte van onze kernwaarden.  

We kiezen voor onze offsite ook heel bewust voor een rustige locatie in de natuur. Want het is best wel een zware agenda. Die we graag afwisselen met een stevige wandeling. Niets beter dan al wandelend te brainstormen. Zeker voor onderwerpen waar het antwoord niet voor de hand liggend is en enige creativiteit vraagt. Al eens geprobeerd?   

      

Afsluiten doen we uiteraard door alle doelen te activeren in een actieplan. Welke eerst volgende logische stappen dienen we te zetten? Wie zet ze? Tegen wanneer?

Onze priOptimizer blijft onze trouwe bondgenoot hierin. 

Dag in, dag uit begeleidt de planner ons om aan onze doelen te werken op een waarde-volle manier. Bij te sturen waar nodig. Mét oog voor zelfzorg. Mét focus.  

Balanceren van daadkracht én draagkracht

Ervaar je moeilijkheden om je dromen om te zetten in daden? Wil je hierin ondersteund worden? Onze workshop “Van denken naar doen” zal je niet alleen inspireren, maar ook de goesting geven om ermee aan de slag te gaan.  De workshop begeleid je in het maken van jouw keuzes, om deze dan ook verder te implementeren, stap voor stap.

Zin om nog aan te sluiten?  Meer info over de workshop vind je hierbij.

do not judge me by my success judge me by how many times I fell down and got back up again

Leef voluit en geniet!