Wat is er nog wel mogelijk… ondanks de beperkingen?
Ik heb de eer en het genoegen om steeds meer jonge mensen individueel te mogen coachen. Jongeren en jongvolwassenen die op zoek zijn naar zichzelf, die willen werken aan hun zelfvertrouwen, die ervaren dat het perfectionisme – waarvoor ze dikwijls geprezen zijn – ondermijnend begint te werken. Kortom, jongeren die met hun mindset aan de slag willen gaan om hun vleugels met meer gemak en meer vertrouwen uit te strekken richting “grote wereld”.
Op de vooravond van de verstrengde maatregelen in België hoor ik hen zuchten en kreunen. Ik hoor de wanhoop in hun stem met de onderliggende behoefte om een wezenlijke bijdrage te leveren aan wat interessant of belangrijk is voor hen. Eigenlijk zijn ze niet anders dan ik, “oud volwassene”, dan elk van ons.
Ik voel me op mijn best als ik een bijdrage lever aan wat belangrijk is voor mij, of aan dat wat mijn kleine ik overstijgt. Ik voel me goed in mijn vel wanneer ik vooruitgang boek in de dingen die ik interessant vind, wanneer ik leer en groei.
Hierin ben ik niet uniek. Volgens gedragspsychologen geldt dit voor de meeste mensen.
Ondanks de moeilijks context waarin we ons soms bevinden, kunnen we onze aandacht en onze energie focussen op dat wat ons interesseert en helpt groeien en leren. Het is niet de context die ons bepaalt, het is de betekenis en de zingeving die wij eraan geven.
The quality of one’s life is directly related to the quality of questions one asks oneself
Deze korte blog schrijf ik om jullie uit te nodigen de mensen rondom jou te helpen door het stellen van perspectiefverruimende vragen. Help anderen terug zin en groei te ervaren om kleine persoonlijke projecten op te starten. Help jezelf.
Tijdens mijn coaching-sessies zie ik mensen opfleuren. Niet omdat ik hen oplossingen geef. Dat is niet mijn job, dat is die van hen. Wel omdat ik hen herinner aan de kracht die ze in zich hebben, de mogelijkheden die er wel zijn, ondanks …
De magische vragen klinken als
– “Wat is er wel nog mogelijk? “
– “Welke bijdrage kan ik leveren aan ….?”
– “Welk projectje kan ik thuis opstarten? Hoe kan ik de tijd invullen met dingen die ik interessant en leuk vind? Wat is daar voor nodig? “Waar heb ik nu wel tijd voor?”
– “Wat kan dit nog betekenen?”
Deze vragen leiden ertoe dat een meisje van 12 dat compleet gedemotiveerd het gesprek begint – omdat ze zeker weet dat ze zich gaat vervelen de komende weken – het gesprek verlaat met een lach én met een plan waar ze goesting in heeft, onafhankelijk van anderen realiseerbaar is.
Deze vragen leiden ertoe dat een jongeman van 23 beslist heeft om te stoppen met “binge watchen” van Netflix en nu bezig is met een persoonlijk project om te leren gitaar spelen.
Deze vragen leiden keer op keer naar een moment waarin we zien dat we veel meer in onze handen hebben dan we soms denken.
Steek elkaar een riem onder het hart. Ook al is dat niet altijd even gemakkelijk. I know.
Hoe zou het zijn als elk van ons bewust kiest voor de positieve focus? En telkens als we even off track zijn ons gewoon herpakken en opnieuw beginnen.
Hoe zou het zijn om bewust op zoek te gaan naar de opportuniteiten die dit moment ons brengt? En telkens als we er zelf geen zien het bespreekbaar maken en de graantjes van wijsheid oogsten uit een verbindend gesprek.
Het kan zijn dat je goed omringd bent en dat dit vanzelf gaat.
Het kan ook zijn dat je omringd bent door negativo’s en dan zal je tegen de stroom zwemmen. Niet gemakkelijk, maar wel mogelijk.
Lead, don’t follow; Be the example, don’t be normal
Het alternatief leidt nergens naar. Het heeft me jaren gekost om dat te beseffen. Het leven brengt ons uitdagingen op ons pad. Sommigen doen pijn. Mijn boodschap is niet om die pijn te onderdrukken. Neen, doe dat aub niet. Voel ze, doorleef ze, rauw omwille van de verwachtingen die je had en die je moet laten varen omdat de realiteit anders is. Mijn boodschap is wel, kies voor het LEVEN en niet voor het LIJDEN.
Accepteer je leven zoals het is, en vanuit die plek nodig ik je uit om te kijken naar wat mogelijk is. Vanuit die plek creëer je nieuwe verhalen, nieuwe dromen, nieuwe doelen. Als je blijft hangen in je “verhaal” – hoe waar en pijnlijk het ook mogen zijn dan maak je de keuze om te LIJDEN. Dat wens ik niemand toe.
Gun jezelf en je naasten de keuze om bewust te kiezen waar je je aandacht op wilt focussen.
If you want to look for obstacles, what’s wrong is always available. But so is what’s right.
Draag zorg voor jezelf,
Draag zorg voor elkaar.
Vraag om hulp als je dit nodig hebt.
Biedt hulp als dat kloppend voelt voor jou.
We moeten dit niet alleen doen.
We kunnen dit ook SAMEN doen.