door InsideUp | jan 22, 2020 | Persoonlijk Leiderschap
Dit is het liedje dat ze net op de fitness speelde.
Toegegeven, goede beat om je op dreef te houden.
Maar klopt de boodschap voor mij?
Een aantal jaren geleden zou ik het onmiddellijk beamen. Maar nu?
Waar heeft het toe geleid? Heeft het me geholpen of niet? Hoe
denk ik er vandaag over?
Ik heb de fysieke work-out gebruikt om ook aan mentale
gymnastiek te doen ;o).
Wel, ik kan je oprecht zeggen dat de boodschap me niet
geholpen heeft.
Integendeel.
Nu zie ik dat in. Toen niet.
Het heeft me gekraakt.
Het heeft mijn perfectionisme gevoed.
Het heeft gemaakt dat ik me telkens gefaald voelde, ondanks al mijn inspanningen en al mijn mooie verwezenlijkingen. Het was nooit genoeg.
Het heeft mijn zwart-wit denken verstevigd.
Terwijl quasi alles “grijs” is. En daar bedoel ik niet mee
dat het grauw of triest is. Daar bedoel ik mee dat slechts weinig dingen in het
leven zwart/wit zijn, of zwart/wit kunnen aangepakt worden.
Er zijn vele tinten tussen in. Zelfs meer dan vijftig…
Maar deze boodschap heeft mij doen geloven van niet.
En gezien dat gewoonweg niet de realiteit is was ik vaak
gefrustreerd, of teleurgesteld in mezelf. Want ik dacht dat het aan mij lag.
Ik kon niet elke dag alles geven, tot het uiterste gaan, …
Ik had momenten van energie en daadkracht en wilskracht.
Maar ik had ook momenten dat het wat moeizamer ging.
Op die momenten dat het moeizamer ging werd ik keihard met
mezelf. Dat duiveltje op mijn schouder kon dan echt heel lelijke dingen zeggen
tegen mij. “Zie je wel dat je het niet kunt!”; “Wie denk je wel dat je bent!”;
“Je gaat door de mand vallen, en dan weet iedereen dat je het niet waard bent.”
…. En zo kan ik nog even doorgaan.
Iedereen rondom mij kon precies zijn daad- en wilskracht op
het zelfde peil houden. Ik niet. Dus, er moest wel iets mis zijn bij mij. En
dan ging ik er nog harder tegenaan.
Tot de volgende teleurstelling….
Groot was mijn verbazing om te ontdekken dat ik niet alleen was.
Dat eigenlijk de meeste mensen niet continu op een even hoog niveau kunnen presteren. Dat na inspanning voor elkeen ontspanning dient te volgen.
Dat “falen” een onderdeel van leren en groeien is én niet persoonlijk dient opgenomen te worden. Integendeel.
De vraag kan zelfs gesteld worden of de persoon die nooit fouten heeft gemaakt wel gegroeid is. Misschien is de persoon continu in zijn comfort zone blijven zitten. Wat helemaal ok is als dat is wat de persoon zelf wilt. De prijs die dan meestal betaald wordt is het opgeven van je dromen. Bang om fouten te maken. En ik zeg dit oprecht zonder enig oordeel.
Change is never easy – you just get better
Januari is bijna voorbij. Het gaat snel. Razend snel.
Het is ook het moment dat de meeste goede voornemens
beginnen te sneuvelen, als ze al niet gesneuveld zijn. Vanuit dat zwart-wit
denken.
We bepalen een doel, we plaatsen een intentie en beginnen er
vol goede moed aan. Denkende dat we geen obstakels meer gaan tegen komen. Dat
we het nu echt serieus menen en gewoon gaan doen. Ja! Want we zijn echt
gemotiveerd. Sommigen onder ons hebben hun doel gedeeld met anderen om onder
druk van peer pressure het ook echt te realiseren. Anderen visualiseren hun
doel in een mood of vision board en kijken er elke dag naar om het zich te
herinneren. Nog anderen gebruiken bepaalde beloningsmethodes als stok achter de
deur.
Heel veel wegen leiden naar Rome. Alleszins, is het
duidelijk dat een intentie plaatsen maar het begin is van een lang proces van
vallen en opstaan, van focus en discipline.
Het is een lang proces om je groei-mindset weer een stapje
verder te ontwikkelen.
Een mindset die de realiteit aanvaardt zoals ze is en vanuit
die realiteit handelt.
Het vraagt dus om de verschillende tinten van het leven te aanvaarden en te waarderen. Want anders dreig je je nieuwe gewoonte in stilte te begraven. Met vooral teleurstelling en een knauw in het vertrouwen in jezelf als gevolg.
Herken je het volgende scenario?
Tien kg vermageren lijkt een eenvoudig doel. Of 5km lopen.
Of een omzetverhoging met 10%. Of …
Deze worden zeer gemakkelijk gesteld. Alle kennis om deze te
bereiken is voor handen. En toch worden velen van deze doelen niet gerealiseerd.
Deels omwille van het zwart-wit-patroon, “Go hard or go
home”.
Het schoentje wringt in het consequent keuzes maken in de
richting van je doel, elke dag. Niet af en toe. Maar telkens wanneer de keuze
zich aandient. Het gaat hier daadwerkelijk om micro-keuzes die het verschil
maken: In de zetel ploffen of loopschoenen aantrekken? Snel een pizza halen of
toch nog gezond eten op tafel toveren? …
En dat weten we allemaal. Dit is niets nieuws.
In mijn oud zwart-wit denken begon ik aan de uitvoering van mijn plan. Van zodra ik één keer miste voelde ik mij gefaald. En in plaats van dit als één van de vele tinten van het leven te zien en eruit te leren, gaf ik het op. Zo eenvoudig kan zwart/wit zijn. Cynisch bedoelt natuurlijk.
“In mijn hoofd”
In mijn wekelijkse facebook live “In mijn hoofd” lichtte ik onlangs kort toe hoe ik er vandaag mee om ga. Hoe ik vandaag de verschillende tinten toelaat in mijn leven. Niet perfect. Wel voldaan en ondersteunend.
link naar Facebook live
Misschien helpt het jou om je intentie opnieuw op te vissen
en alsnog verder te zetten. Of inspireert het jou als het morgen wat moeilijker
is om vol te houden.
Geef jezelf minstens 66 dagen de tijd. Dat is de tijd die
nodig blijkt te zijn om van een nieuwe eenvoudige gewoonte een reflex te maken
zoals bijvoorbeeld tanden poetsen is. Het vraagt dan weinig wilskracht en de
keuzen wordt quasi automatisch gemaakt.
Een nieuwe eenvoudige gewoonte. Weet dus dat gewoontes die minder
eenvoudig zijn voor jou meer tijd zullen vragen om geïntegreerd te geraken in
je leven. Dat betekent dat de fase van zeer bewust kiezen voor het nieuwe
langer zal duren. Dat betekent dat obstakels regelmatig je zullen uitnodigen om
je intentie te herbevestigen.
So what! Let’s have fun and play till we get to the next level of the game.
Wat is er wel mogelijk?
Laat deze vraag je leiden doorheen je transformatie. Of een
andere, die je zelf uitvindt, en je uitnodigt om je groei-mindset te activeren.
Onthou dat we als mens de neiging hebben om te overschatten
wat we kunnen bereiken op korte termijn en onderschatten wat er mogelijk is op
lange termijn.
Ga voor de lange termijn.
Wees beslissend.
Maar ook mild met jezelf terwijl je het pad bewandelt.
Leef voluit en geniet!
PS: hierbij de link naar ons e-book rond keuzestress.
door InsideUp | sep 24, 2019 | Persoonlijk Leiderschap
“Ik ga er nog eens over nadenken”; “Ik weet het nog niet”; “Ik twijfel”…
Allemaal zinnetjes die leiden tot losse eindjes in mijn hoofd. Zinnetjes die als gevolg hebben dat ik niet beslis. Dat ik de actie die volgt op een beslissing uitstel. Dat ik door al die losse eindjes ter plekke blijf trappelen. Dat ik energie steek in iets zonder dat vooruitgang te boeken, in de richting van een resultaat, in de richting van waar ik wil uitkomen.
Denken over iets, de beslissing over iets uitstellen, consumeert heel veel waardevolle energie. Mentale energie, onder de vorm van denken en nog eens denken, nooit rust in dat hoofd. Emotionele energie onder de vorm van gevoelens, van onrust, onzekerheid, twijfel, angst, … Fysieke energie door de nachten die je ervoor laat of de sport die je niet doet omwille van het moe gevoel in je hoofd. Allemaal energie die gebruikt kan worden in de actie volgend op een beslissing. En nu gewoon in rook opgaat. Zinloos eigenlijk. Niet?
Het principe van “Failing Fast” is hier helemaal op gebaseerd. En is niet enkel van toepassing op het werk, maar evenzeer thuis. Om je persoonlijk leiderschap ten volle te pakken.
Dit weten is één. Hiermee echt aan de slag gaan ter ondersteuning van al wat je wil is iets helemaal anders.
Ik betrap mezelf nu nog wel eens op het uitstellen van beslissingen. Of op het terugkomen op beslissingen in mijn hoofd. Zo van “Zou dat nu echt dé juiste beslissing zijn geweest? Had ik nu toch beter niet …. ?”. En zo creëer ik opnieuw losse eindjes.
Zo betrapte ik mij deze week op het uitstellen van een beslissing. En dat was de inspiratie om dit te schrijven.
Ja, een langere mail dan dat je van mij gewoon bent.
Maar het is zo transformerend in mijn leven geweest, en nog steeds, dat ik de tijd wil nemen om zo helder mogelijk mijn kennis en inzicht met jou te delen. Herken je jezelf in het voorgaand? Lees dan zeker verder. Beloofd, het loont.
Wat gebeurt er eigenlijk in aanloop van een beslissing in ons hoofd?
Bewust en onbewust plaatsen we druk op onszelf door te denken dat ALLES afhangt van deze ene beslissing. Dus, het moet echt een GOEDE beslissing zijn. We denken dus dat er zoiets bestaat als goede en slechte beslissingen. En dat is niet. Echt niet. Hoe erg we hiervan ook overtuigd denken te zijn.
Elke beslissing leidt tot helderheid en duidelijkheid. Elke opgedane ervaring helpt je scherper zien van waar je meer van wilt, van waar je minder van wilt of wat je zeker niet meer wilt. En dit inzien is goud waard.
Bijkomend, kan elke beslissing leiden tot een fantastische uitkomst. Zolang je maar en cours de route de resultaten volgend op je acties evalueert en bijstuurt waar nodig.
NIET beslissen leidt nooit tot die helderheid en duidelijkheid. Laat staan tot je resultaat. Want je komt niet in actie. Je leert niet uit de realiteit. Je blijft energie stoppen in fictie. In de verhalen in je hoofd.
Blijkbaar weerhoudt dus de schrik om achteraf te constateren dat we de ”FOUTE” beslissing hebben gemaakt ons om te beslissen. We willen ons beschermen tegen de pijn die deze teleurstelling met zich meebrengt en kiezen daarvoor de strategie van het “niet beslissen”. Daardoor denken we “veilig” te zijn. Uiteraard is dit onzin. Maar we zijn nu eenmaal geen logische wezens, ondanks wat we willen geloven.
Weet je, “niet beslissen” brengt ook zijn pijn met zich mee. De pijn dat je niet vooruit komt. De pijn dat je jezelf teleurstelt omdat je enkel maar denkt en zegt, maar niets doet. De pijn van stagneren. De pijn van jezelf klein houden…
Dus, beslissen, knopen doorhakken voelt oncomfortabel want je loopt het risico niet daar uit te komen waar je wilt. En “niet beslissen” voelt oncomfortabel omdat je jezelf blokkeert.
Als ik weet dat ik me in beide situaties oncomfortabel ga voelen, dan kies ik nu bewust voor het oncomfortabel gevoel dat mij vooruit stuwt in de richting van waar ik naar op zoek ben. Ik ben bereid om het “foute” te kiezen, want ik weet dat ik er sowieso uit ga leren om korter bij mijn doel te geraken.
You win some, you learn some, but you never loose!
Hoeveel keer heb je tegen jezelf, of tegen een ander,wel al niet gezegd dat het moeilijkste de beslissing nemen is. Dat daarna alles wel losloopt. Weet je waarom?
Omdat er nog een andere wetmatigheid van toepassing is:
Wat je aandacht geeft, groeit.
Van zodra je je beslissing genomen hebt zie je plots zaken die je ervoor niet zou zien. Dan gaat je aandacht naar de actie. De actie die nodig is om het resultaat te bekomen, of een ander resultaat dan waar je initieel mee begonnen bent. Is niet erg. Het is wel een resultaat. Van de ene micro-stap ga je over in de andere micro-stap in de richting van je doel. Je bouwt momentum op en je ervaart de flow van werken aan een doel.
Kleine anekdote
Zo heb ik in mei beslist dat ik een hond in huis wil nemen, ondanks mijn zware allergie. En of die hond er nu ooit komt of niet, dat laat ik los. Wat ik wel merk is dat door deze beslissing, ik in actie ben gekomen. Ik dingen hoor die me ervoor zouden ontgaan.
Zo ben ik op het improvisatietheater een dame tegen gekomen met een Golden Doodle F1B. Een kruising tussen een Golden Retriever en een Poedel. Deze kruising blijkt ideaal voor mensen met een zware allergie.
Na wat research een fokker ontdekt in Breda. Deze een mail gestuurd in augustus toen ik in Utrecht was, denkend dat ik er even binnen kon springen op mijn terugreis. Bleek dat niet zomaar te kunnen. Ze organiseerden wel opendeurdagen. Ik moest me gewoon op de lijst plaatsen.
Deze week zat ik op een opendeurdag en heb ik al mijn vragen kunnen stellen. Er zijn nu een aantal praktische zaken die ik in overweging dien te nemen. Deze maken dat ik beslist heb om geen hond te pakken de eerste 9 maanden. Maar ondertussen blijf ik wel op de lijst en word ik geïnformeerd als er een F1B puppy beschikbaar is voor mij.
En voor nu laat ik het weer los.
Had ik de beslissing niet genomen dan had ik niet zo gericht vragen gesteld aan de dame aan tafel tijdens de lunch bij het improvisatie-theater. Dan hadden we het wellicht snel over iets anders gehad.
En zo zie je maar dat een beslissing leidt van de ene logische micro-stap naar de volgende logische micro-stap, in de richting van je beslissing. Zonder dat dingen in beton geschreven worden. Flexibel, maar wel met grote stuwkracht.
Hoe deze kennis integreren in je leven om meer je leven te leiden?
Elke dag is een vat vol opportuniteiten om beslissingen te maken. Probeer elke dag af te sluiten zonder losse eindjes. En, als je er toch iets langer over moet nadenken dan 1 dag, maak er dan een gewoonte van om daar maximum 1 nacht over te slapen. Geen 3 weken, of 3 maanden of 3 jaren, … zoals ik ooit deed.
Weet dat elke beslissing kan leiden tot iets fantastisch!
Een goede beslissing is er ook eentje waar je jezelf een tijdslimiet oplegt. Dat je de beslissing uitstelt voor een vaste termijn en het daarmee ook geen energie meer laat consumeren.
Stel dat je al een hele tijd aan het twijfelen bent om samen te wonen met je partner. Dan is een betere aanpak om te beslissen dat je bijvoorbeeld dit jaar nog alleen blijft wonen. En het dan los te laten. Mentaal kom je er in je eigen hoofd niet meer op terug. Uiteraard kan je er op terugkomen als er iets gebeurt dat je noodzaakt om het te herbekijken.
Maar jij bent de trigger niet meer. Je gaat merken dat je plots veel meer energie ervaart in al de rest dat je wilt ondernemen.- Ga ik op vakantie? Ga ik niet op vakantie? Waar ga ik op vakantie?- Gaan we verbouwen? Gaan we niet verbouwen? Gaan we beter kopen?- Gaan we behangen? Gaan we verven? Welke kleuren? Wat met de meubels?- Ga ik een vol-automatisch koffiemachine kopen? Of een nespresso?- Ga ik sporten? Ga ik netflixen?- Gaan we frieten eten? Ga ik eten maken?- Ga ik een rok aan doen? Ga ik een broek aan doen?Je merkt, dat we op veel momenten, op vele aspecten beslissingen dienen te nemen. Kleine beslissingen, grote beslissingen. Ze gingen bij mij vroeger allemaal door dezelfde mallemolen. Zonder verschil in aanpak, wel altijd met hetzelfde resultaat, namelijk “Ik ga er nog eens over nadenken”.
Zonde van de tijd en energie die ik erin stak. Want terwijl ik nadacht, gebeurde er ofwel niets, ofwel heel veel last minute impulsieve beslissingen, die zelden tot voldoening blijken te leiden.
I am done with not deciding!
Wat me vandaag helpt is “kleine” beslissingen” gewoon pakken en onmiddellijk DOEN. Mezelf geen ruimte gunnen om erop terug te komen. Mezelf ook zeggen dat ik klaar ben met al dat gezever. En me eraan herinneren dat er geen goede of slechte beslissingen zijn.
Voor “grote” beslissingen blijf ik zo trouw als mogelijk aan mijn beslissingsproces. Het is een eenvoudig, doch effectief stappenplan dat mij helpt om mijn dit hardnekkig patroon van uitstellen de baas te blijven.Stap 0: Wat heb ik nodig om te beslissen? En die info verzamelen binnen een voorop gestelde tijd.Stap 1: Beslissen. En grote beslissingen zien als richtingaanwijzers, waarbij ik het resultaat heb leren loslaten.Stap 2: Asap bepalen wat de 1ste stap is volgend op de beslissing en die ofwel onmiddellijk uitvoeren, ofwel onmiddellijk inplannen.Stap 3: Die 1ste stap zetten, of ik er nu goesting in heb of niet. Geen gezever, gewoon doen! En ik zeg dat ook letterlijk tegen mezelf.Stap 4: Leren uit de uitkomst van de gezette stap en de volgende stap bepalen en deze vervolgens doen of inplannen enzovoort …Dit vraagt het heel bewust omgaan met het doorbreken van een oud patroon van beslissingsangst.
Echt, als je dit gedisciplineerd blijft doen, met vallen en opstaan, met je groei-mindset-bril op, dan zal je merken dat je meer voldoening zal oogsten dan ooit ervoor.
Niet alleen omwille van de beslissing, maar ook van de actie, van het gevoel te leven met jezelf aan het stuur. HEERLIJK!Welke beslissing stel jij uit? Wat heb je nodig om te beslissen?
Geef jezelf dat wat je nodig hebt en beslis, of stel bewust de beslissing uit voor een duidelijk vooraf bepaalde tijd. Blijf er gewoon niet in “hangen”. Gun jezelf dit. Je zal dan gaan merken dat je energie over hebt die je met plezier wilt stoppen in … Kies maar.
Geniet en leef voluit!
PS: Wil je jezelf een stok achter de deur geven? Weet dat ons “Start2BeYou” online programma je helpt je mindset hierin verder te ontwikkelen.
PS: Heb je onze Excuus-Booby-Trap poster al gedownload? Dat kan je hier.
