Ondertussen is 2021 een feit. Wat gaat de tijd toch als een trein.
Snel. Razend snel.
Soms zo snel dat we dreigen te vergeten wat echt belangrijk is.
Ik deel graag met jou wat ik ons wens:
Laten we samen ontdekken wat mogelijk is, ondanks de beperkingen
Laten we samen dromen en creëren, broeien en groeien
Laten we samen lachen en wenen, eten en spelen
Laten we samen ontdekken wat ons verbindt, respect opbrengen voor wat ons verschilt
Laten we samen zijn als mensen met een hart
Deze wens probeer ik dagelijks in de praktijk te brengen door me de volgende leidende vraag zoveel als mogelijk te herinneren:
“Draagt wat ik nu wil zeggen, wat ik nu ga doen, bij tot het SAMEN? Of draagt het eerder bij tot angst, tot polariteit?”
Een vraag die me al vele keren dit jaar mijn woorden heeft doen inslikken, of anders formuleren. Een vraag die mij helpt om meer die persoon te zijn die ik wil zijn.
Het gaat niet om perfect te zijn. Die les heb ik zoveel jaren geleden geleerd. Er zijn nog best wel momenten dat ik me deze vraag niet herinner. So what, dan leer ik er weer eens uit ;o).
Het gaat om de intentie en om het groeien van het in praktijk zetten hiervan.
Ik wil me zoveel mogelijk groei hierin gunnen.
Uit ervaring weet ik ondertussen dat ik dan maar best geheugensteuntjes gebruik. Want enkel een intentie plaatsen en vervolgens loslaten werkt niet voor mij. In de ban van de waan van elke dag verwatert dat als sneeuw voor de zon.
Dus, heb ik deze vraag op een grote poster geschreven en op de muur in mijn bureau geplakt. Ik heb deze vraag ook als screensaver in mijn telefoon gestoken. En zelfs op een post-it aan de achteruitkijk spiegel in de wagen geplakt. Om me zoveel als mogelijk aan mijn intentie te herinneren.
Het huidig klimaat leidt naar dualiteit. Elkeen van ons denkt het monopolie op de waarheid te hebben:
Masker, geen masker?
Strikt de regels naleven, of af en toe vrij interpreteren omdat het “wellicht” toch niet zo strikt bedoelt zal zijn?
Vaccineren, niet vaccineren?
Reizen, niet reizen?
…
If you judge people, you have no time to love them
Als mens vormen we snel een oordeel over de ander. Zeker als deze niet tot dezelfde conclusie komt als ons. Hier bezondig ik mezelf nog te regelmatig aan tot mijn grote spijt.
De uitdaging voor 2021 ligt in het respecteren van elkaars waarheid. Ook al druist die tegen onze waarheid in.
De uitdaging voor 2021 ligt in het willen luisteren en begrijpen van de ander zijn perspectief. Zonder per definitie de ander van ons groot gelijk te willen overtuigen. Enkel maar omdat de ander, en dus wij ook, het waard zijn om gezien te worden en gehoord te worden.
De uitdaging ligt er ook voor mij.
Ik ben bereid om deze uitdaging aan te gaan. Ik ben bereid om stap voor stap mijjn steentje bij te dragen. Nog meer dan de voorbije jaren ben ik bereid om mijn statische mindset, die af en toe om de hoek komt kijken, te herkennen en erkennen. Ik ben bereid om stap voor stap, nog meer dan de voorbije jaren, bewust te kiezen voor een groei-mindset.
Want zonder deze bereidheid is geen “echte” verbinding mogelijk.
Zonder “echte” verbinding is geen innovatieve co-creatie mogelijk.
Net dat wat ik nodig heb om mezelf, mijn gezin, mijn bedrijven, mijn bijdrage aan onze maatschappij opnieuw samen uit te vinden. Net dat wat we nodig heb om onszelf, onze gezinnen, onze bedrijven, onze bijdragen aan onze maatschappij opnieuw samen uit te vinden.
En om ons allemaal er even aan te herinneren dat er echt heel veel waarheden zijn, even deze teaser, je kent het heus al…
Wie zie jij in dit portret?
Een jonge elegante dame? Of eerder een oude heks-achtige vrouw? Of nog iemand anders?
Dit is een “labo-voorbeeld”. Ik bedoel, hierin verwacht je als participant op voorhand al dat er verschillende perspectieven, verschillende antwoorden. Dus zoek je naar de verschillende mogelijkheden.
Wat als dat in het “echte” leven ook zo is? Wat als niemand, echt niemand – ik, noch jij – een monopolie heeft op de waarheid? Wat als de graantjes van wijsheid in deze verschillen zitten?
Dat maakt het “SAMEN” er niet gemakkelijker op. Wel rijker en boeiender. Niet?
Ik besef plots dat dit de laatste blog is van 2020. Wauw!
Wat een turbulent jaar. Anders dan alle voorgaande jaren.
We zijn door elkaar geschud. Alle mogelijke gedachten en gevoelens wisselden elkaar aan hoge snelheid af. Wat in 2019 nog een evidentie leek bleek in 2020 op losse schroeven te staan. Het mooie en het lelijke werd nog meer zichtbaar. Diepe zucht.
Never assume that you are stuck with the way things are right now. Life changes every single moment, and so can we.
C.J. Lewis
Meer dan ooit heb ik gezien hoe veerkrachtig wij zijn als mens. Tenminste als we hiervoor kunnen en willen kiezen.
Kiezen om op te staan wanneer je door het leven op de grond wordt gesmeten is niet evident. Dat lukt mij niet altijd even snel als ik zelf zou willen, maar wel sneller en sneller. Soms heb ik zin, om even te verdwijnen in zelfmedelijden. Dan is het alsof ik kies voor die calimero-rol. Dan hoor ik me zeggen tegen dat engeltje op de ene schouder “ja ja, ik weet het, maar laat me nu even gerust”. Dan sluit ik met plezier en opluchting voor even een contract met dat duiveltje op de andere schouder. Ik zoek dan de oplossing daar waar ik pertinent zeker van ben dat ze niet te vinden is. Ik speel dan graag de struisvogel die de snoepkast voor de zoveelste keer leegplundert. Heel goed beseffend dat dit me enkel een tijdelijke opluchting brengt.
Haha, “weten” op dat moment is niet voldoende om ernaar te handelen. De afgelopen negen maanden heeft dat duiveltje op mijn schouders het verschillende keren gewonnen van dat engeltje op mijn andere schouder.
So what!
Ik ben niet perfect, en zal dat ook nooit zijn. Wat ik wel met fierheid kan zeggen is dat ik groei en leer. Dat ik elke keer opnieuw probeer te LEVEN, intens, met alle emoties en gedachten die er zijn. Dat ik oprecht probeer om op elk moment mijn beste versie te zijn. En op sommige momenten is dat meer bereikbaar voor me dan op andere moment. That makes me human. That makes me real! Halelluja!
Do not judge me by my success. Judge me by how many times I fell down and got up again.
Nelson Mandela
Mijn gevoel voor compassie voor mezelf en voor de medemens is exponentieel gegroeid deze afgelopen negen maanden. In stilte en achter de schermen. Want compassie is niet echt iets dat je ziet. Het is iets dat we voelen, waardoor we anders denken, voelen, spreken en handelen.
Ik weet en erken meer dan ooit hoeveel energie het vraagt om een keuze te maken in onzeker tijden. Professionele keuzes, persoonlijke keuzes, kleine keuzes, grote keuzes, …. Ik weet en erken hoe gemakkelijk ik soms in een statische mindset beland. Wat me weer uitnodigt om bewust voor de groeimindset te kiezen. Een boeiende en intense reis. ZALIG!
Ik wil mezelf zoveel als mogelijk eraan herinneren dat ik respect kan opbrengen voor het kiezen, zonder het eens te zijn met de keuze van de ander. Ik wil mezelf zoveel als mogelijk eraan herinneren dat ik de ander eerst wil begrijpen, alvorens begrepen te worden. Ik wil mezelf zoveel als mogelijk eraan herinneren dat de ander ook niet altijd in staat is om te handelen naar wat hij of zij weet. Net zoals ik en mijn snoepkast-plunderende struisvogel.
We doen allemaal ons best met de kennis en inzichten die we vandaag hebben. Laten we dit blijven zien in onszelf en in de ander. Laten we met compassie handelen, naar onszelf en naar de ander.
You can’t change the ocean or the weather, no matter how hard you try. So, it’s best to learn how to sail in all conditions
Zet je koers uit en loods jezelf doorheen wat zich aandient, doorheen de realiteit. Niet door wat had kunnen zijn, noch door wat had moeten zijn. “Gewoon” doorheen wat is.
Hoe wil jij deze eindejaarperiode ervaren?
Welke persoon mag jij zijn om hieraan een bijdrage te leveren? Welke gedachten heeft deze persoon? Wat doet deze persoon zeker wel of zeker niet? Welke woorden gebruikt deze persoon? Hoe reageert deze persoon op een compliment, of op kritiek? Hoe maakt deze persoon van elke dag de best mogelijke dag?
Ik wens mezelf toe, en jou ook, om “deze persoon” zoveel als mogelijk te kunnen zijn. Ik wens ons toe om de antwoorden op deze vragen te gebruiken als innerlijk kompas, als herinnering aan wie we willen zijn. Met vallen en opstaan, corrigerend onderweg. Met een traan en een lach. Very real and human.
Maak er iets echt van en iets mooi!
Maak er de Warmste Eindejaarperiode van je leven van, tot nu toe.
Wij wensen jullie van harte datgene toe dat jij jezelf toewenst.
Tot in 2021!
PS: wil je tijdens jouwe eindejaarsperiode nog van start met een online traject. Bekijk zeker ons aanbod op onze site.
Een aantal weken geleden stonden Karin en ik op de HR Digital Day georganiseerd door Cevora. Als spreker mochten wij één van de vele podia – lees studio’s – in beslag nemen met ons thema “Investeren in een op groeimindset gerichte cultuur”. Een dag waarop meer dan 400 participanten inspiratie zochten over “the race for talent” bij tal van sprekers.
Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan
pipi langkous
Gemotiveerd door deze befaamde quote van Pipi Langkous zijn we voor de full experience gegaan. We werden geschminkt en gekapt door een professioneel team, stonden in een studio met alles er op en eraan begeleid door een professioneel regie-team en namen zelfs deel aan een fotoshoot en interview achteraf.
We zijn niet hier om perfect te zijn. We zijn hier omdat we een boodschap hebben te brengen, een bijdrage hebben te leveren aan de visie op leiderschap. Met dit in gedachte stapten we best wel met de nodige spanning binnen. Maar naar buiten stapten we met een intens gevoel van voldoening én een big smile op onze face. Goesting in meer van dit. Absoluut!
Vandaag de dag kunnen we niet anders meer dan erkennen dat verandering en complexiteit de norm is, het nieuwe normaal. De context waarin we zitten verandert continu, alsook de regelgeving waaraan we ons dienen te houden; de technologie waarvan we gebruik maken verandert veel sneller dan ooit ervoor; innovaties die tot disruptie leiden van vaste waarden volgen elkaar snel op; en de diversiteit van mensen waarmee we op de werkvloer en thuis te maken hebben is rijker en complexer. Niets blijft lang hetzelfde, alles is onderhevig aan verandering. Yes! We live in very exciting times.
Deel uitmaken van deze tijdslijn kan angst inboezemen. We voelen ons onzeker omdat de oplossingen die we zoeken nog niet gekend zijn. Of we ervaren dat onze drang voor controle ongekende hoogtes aanneemt omdat we niet durven los te laten wat we kennen. En tegelijkertijd kunnen we ook positieve opwinding ervaren, zoals we voelden als kind voor een schoolreis. Nieuwsgierig naar wat komt, bereid om in het avontuur te stappen en de opportuniteiten te zien en te grijpen wanneer ze zich voordoen, of zelfs opportuniteiten te creëren. We voelen en denken dit alles en nog veel meer tegelijkertijd.
En soms blijft de plaat wat hangen.
Meer dan ooit ervoor worden we uitgenodigd om onze mindset onder de loep te nemen. Inzetten op de ontwikkeling van een groeimindset, op een progressie-gerichte aanpak is wat nodig is om je muziek te blijven spelen, de plaat te laten draaien. Niet alleen op het werk, maar ook thuis. Niet alleen voor leidinggevenden, maar voor iedereen die zijn eigen leven wilt leiden. Het maakt namelijk het verschil tussen stagneren en verwelken, of floreren en vooruitkomen; tussen zich machteloos voelen of de regie in eigen handen nemen; tussen intens en bezield leven of overleven.
Wie je bent is hoe je leiding geeft, aan jezelf en aan anderen
Als mens willen we allemaal een betekenisvolle bijdrage leveren en betekenisvolle vooruitgang boeken. Als mensen vooruitgang maken in iets dat ze interessant vinden dan floreren ze. Dan raken ze niet uitgeput, ook al werken ze nog zo hard. Dan voelen ze zich energiek, ook al is het nog zo moeilijk wat ze doen. Vanuit dit gegeven is onze passie voor de op groeimindset-gerichte aanpak ontstaan, op progressiegerichte aanpak. Vanuit deze passie is InsideUp ontstaan.
Mensen zijn veerkrachtig en zelfredzaam. Als we deze overtuigingen ten volle binnen pakken, voor onszelf en voor anderen, dan kan er plots veel meer. Dit is ook één van de tien basisovertuigingen die aan de basis liggen van een op progressie-gerichte aanpak, gestoeld op het volledig omarmen van het concept van groeimindset. Wij overschatten altijd het effect van onze drama’s en onderschatten de kracht die in elk van ons schuilt om na het drama weer op te staan en te rijzen, te genieten.
Denk maar eens aan je eigen leven. Aan alles wat je al meegemaakt hebt. En erken ook heel even de kracht in jou die gemaakt heeft dat je er nog steeds bent, met al je talenten en dromen.
Ja, misschien met één of meerdere littekens, als gevolg van pijnlijke ervaringen die je liever niet had meegemaakt. En het zijn precies die ervaringen die je gemaakt hebben wie je vandaag bent. Die je de wijsheid brachten uit de lessen die je eruit getrokken hebt. Sta daar ook even bij stil. Elk obstakel, groot of klein, thuis of op het werk, is een leeropportuniteit. Het leven zit vol van dergelijke uitdagingen. En elk van ons bepaalt aan de hand van onze mindset hoe we ermee omgaan, hoe we ernaar kijken.
What if your life is one big experiment?
What if everything in life is here for you, not against you?
Maak even tijd om retrospectief terug te kijken op je eigen leven, professioneel en/of privé. Wat hierbij helpt is om dit te doen aan de hand van een tijdslijn, waarop je alle belangrijke events en/of obstakels plaatst. Kijk vervolgens naar je tijdslijn en stel je bij een aantal obstakels de vraag “Wat was daar goed aan wat ik toen niet kon zien?”
Vanuit die graantjes van wijsheid kan je nu vandaag misschien voor een obstakel staan. Het kan helpend zijn om je dan de vraag te stellen “Wat is hier goed aan dat ik nu nog niet zie?”. Geef jezelf het voordeel van de twijfel. Want meestal zal je in het hier en nu het antwoord nog niet weten. Maar je weet dat je verleden voldoende bewijzen heeft dat er meestal wel een antwoord komt. Je weet uit je verleden dat je niet altijd krijgt wat je wilt, maar blijkbaar wel wat je nodig hebt, voor je eigen groei. Zolang je maar blijft inzien dat alles een experiment is waaruit we lessen kunnen trekken voor onszelf.
Jezelf perspectief-verruimende vragen stellen helpt om je groeimindset te activeren wanneer de plaat weer eens blijft hangen, wanneer je jezelf betrapt op een statische mindset.
Help jezelf door in je zelfredzaamheid en veerkracht te investeren. Help anderen door in hun zelfredzaamheid en veerkracht te geloven. We zijn allemaal creators van ons eigen leven, geen slachtoffers. Het klopt dat we de context niet altijd en zelfs zelden in eigen handen hebben. Maar wat we wel in eigen handen hebben is onze mindset. Laten we samen een mooie en duurzame wereld maken door elkaar hierin te ondersteunen, als leidinggevende, als collega, als moeder, als zoon, als burger, als … Innovatie en co-creatie vloeit hieruit logisch verder, zelfs in de breedste betekenis van de woorden.
Een op groeimindset gerichte aanpak…
Die betekenisvolle bijdrage leveren en betekenisvolle vooruitgang boeken. Het verschil tussen vooruitgaan en floreren of stagneren en verwelken. Jezelf staande houden in veranderende tijden door te kiezen voor een progressiegerichte aanpak voor jezelf, het team of je bedrijf. Het loont echt de moeite.
Wil je een webinar, keynote, (online) workshop organiseren of samen een mindset-game spelen. Contacteer ons voor meer info!
Ik val gewoon met de deur in huis. Op het einde van deze mail doe ik je een heel fijn aanbod, lees dus zeker even verder.
Velen onder ons werken van thuis. Velen onder ons werken fysiek op hun werkplek. Velen onder ons willen werken, maar kunnen niet omwille van het feit dat hun rol tijdelijk niet nodig is. En velen ons juichen toe dat ze nu even niets moeten.
En dat is voor de werkende mensen onder ons.
Voor de niet-werkende mensen, kinderen niet inbegrepen, is de situatie weer anders.
Mensen die in eenzaamheid weg kwijnen. Mensen die het wegvallen van verplichtingen toejuichen.
En ik zou kunnen beginnen denken in kwadranten om een mooi model hieruit te distilleren. Om ons allemaal in een hokje te plotten. Om vandaaruit jezelf te herkennen en te zien dat je nooit alleen bent in een hokje. Dat er altijd mensen zijn zoals jij, de gelijkgestemden; en dat er altijd mensen zijn anders dan jij, de anderen.
Ik zou dat allemaal kunnen doen en analyseren en uitleggen. Maar ik doe het niet.
Ik keer naar binnen. Voor de zoveelste keer deze maand.
Ik herken mezelf. Ik erken mezelf.
Voor wat ik doe. Voor wat ik niet doe.
En ik vind het ok. Dat is wat ik mezelf toewens. En daarmee ook jou.
Ik zie wanneer ik “verstoppertje” speel. Ik herken zelfs de trigger en het patroon.
Maar ik voel nog een “oordeel” naar mezelf hierover: het is niet ok om je te verstoppen, je moet uitreiken, je moet productief zijn, je moet de tijd die je nu geschonken is nuttig benutten, je moet je huis opruimen, al die rommel opruimen, je moet …
Het is een tweestrijd in mij.
Vermoeiend.
Het is nog niet ok.
You have to be willing to be bad at it in order to get good at it
Ik zie zoveel mensen rondom mij de “bezige bij” zijn en bewonder hun drive. Ik heb respect voor hun doen-capaciteiten.
Ik kijk naar mezelf. En zie dat naast de zorg voor mijn meervoudig gehandicapt zoontje er weinig tijd en ruimte beschikbaar is om iets anders te doen. Ook mentaal is er weinig ruimte om iets anders te doen.
En dat, dat laatste had ik niet verwacht.
Je zou het misschien niet denken, maar ondanks dat ik dag in, dag uit, bezig zijn met persoonlijk leiderschap – waarin het toch draait om bewust je leven te leiden, bewust keuzes te maken – ben ik soms kampioen in het vergeten van klein geluk en minder haast. Prop ik mijn hoofd soms vol met onrealistische verwachtingen, leidend tot teleurstelling in mezelf en frustratie op en top.
Ja, we moesten plots instaan voor de opvang van mijn jongste zoon, 24/7.
Ja, dat zou niet altijd evident zijn. Maar met goede afspraken en een goed plan absoluut haalbaar.
En zo ontstond het plan.
De week dat mijn zoontje bij mij is kan ik door de dag voor hem zorgen en ’s avonds de PC open doen en werken.
De week dat mijn zoontje bij mij is kan ik af en toe een coaching doen en aan de oudste vragen om even de zorg en opvang over te nemen.
De week dat mijn zoontje bij de papa is kan ik voluit werken. Aan ons bedrijf, aan mijn huis, aan alles.
Ja, ik had een plan. Een goed, realistisch, concreet en haalbaar plan.
Totdat de toets aan de realiteit kwam.
En die realiteit bleek anders te zijn dan mijn plan.
De week dat mijn zoontje bij mij was bleek ik mentaal KO te zijn als hij naar bed ging.
Mentaal niet meer mogelijk om enig werk te verrichten naast het opruimen van mijn huis om het klaar te hebben voor de dag erna. Ja hier en daar wat in de marge. Maar niets van wat ik serieus gepland had.
En dat ondanks het feit dat we elke dag 5km gingen wandelen in de natuur, alles in slow motion deden, ik meestal enkel maar 1 focus had, mijn oudste hem echt opving als ik een coaching gaf, enzovoort.
De week dat mijn zoontje bij de papa is, probeer ik alles goed te maken dat ik in de andere week niet kon doen, om aan de normen van mijn productiviteits-monkey te voldoen. Om het schuldgevoel van “niets” doen in de andere week te verzachten.
Oh!!! Terwijl ik dit schrijf denk ik wat een “mad mad world” het soms is in mijn hoofd.
Het is een gesprek met een vriendin die mijn ogen deden opengaan.
Het zorgen voor mijn zoon is gewoon een dagtaak. Die ik niet as such kon erkennen. Omdat er niets productief uitkwam. Ik kon me enkel maar in de vergelijking plaatsen met anderen rondom mij. En die deden zoveel meer dan ik. Ik was weer eens appelen met peren aan het vergelijken. Ik, in mijn context vergelijken met iemand anders, in een andere context,….
Na een diepe zucht zag ik plots duidelijk wat me te doen staat.
Honor the space between no longer and not yet
Met mij mee, vergelijken velen anderen appelen met peren.
Je hoeft geen zorg te dragen voor een gehandicapt kind om de tweestrijd te voelen.
In de huidige context precies nog meer dan ervoor.
Ouders met kleine kinderen, ouders die schooljuf of schoolmeester moeten spelen omdat een deel van de schooltaken naar het gezin zijn gedelegeerd, mensen met zorgen over wat die onzekere toekomst zal brengen voor hen, voor hun bedrijf, voor …
Mensen die bang zijn voor hun gezondheid, mensen die bang zijn voor hun financiën, mensen die het monster dat angst dikwijls is laten domineren ….
Heel veel mensen putten zich vandaag mentaal uit.
Bewust en/of onbewust.
Waardoor je op het einde van de dag een knagend gevoel van on-voldoening ervaart.
Hoe kan jij vandaag de rust omarmen?
Wat kan jij vandaag doen voor jezelf om mentaal bij te tanken?
Wat kan je allemaal schrappen?
Waar ga je je bewust alleen op focussen?
Hoe kan jij jouw denken ombuigen naar doen?
Speel geen verstoppertje met jezelf. Durf in je eigen spiegel te kijken. En te doen wat nodig is om terug met voldoening erin te kijken.
Zoals steeds, ook voor mij, met vallen en opstaan.
Wees mild. Met jezelf. Met elkaar.
Leef bewust, leef voluit!
Van Denken Naar Daadkrachtig Doen
Uitbreiding op ons online aanbod…
De workshop ‘Denken naar Daadkrachtig Doen’ die we met InsideUp al bijna 30 keer fysiek hebben gegeven speelt hier ook mooi op in. Wat wil jij echt bereiken? Met wat wil jij aan de slag? Hoe kan jij jouw denken ombuigen naar meer doen. Hoe neem jij je persoonlijk leiderschap vast?
We hebben deze workshop intussen in een online jasje gestoken. Deze dagworkshop is nu ook verkrijgbaar in de InsideUp Online Academy.
Tijdens de maand mei kan je deze workshop aanschaffen met 40% korting voor de eerste 10 deelnemers. De normale prijs is 195Euro inclusief de priOptimizer, onze fysieke planner. Met de code INUWKOT, krijg je toegang tot deze online workshop in de InsideUp Online Academy voor slechts 120Euro inclusief BTW.
Ook deze website gebruikt cookies zodat wij deze website kunnen blijven verbeteren èn om ervoor te zorgen dat ons aanbod optimaal wordt afgestemd op jouw wensen. Door verder gebruik te maken van deze website ga je hiermee akkoord. X
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
