Ik zoek de oplossing niet altijd op de juiste plaats …
Ik besef plots dat dit de laatste blog is van 2020. Wauw!
Wat een turbulent jaar. Anders dan alle voorgaande jaren.
We zijn door elkaar geschud. Alle mogelijke gedachten en gevoelens wisselden elkaar aan hoge snelheid af. Wat in 2019 nog een evidentie leek bleek in 2020 op losse schroeven te staan. Het mooie en het lelijke werd nog meer zichtbaar. Diepe zucht.
Never assume that you are stuck with the way things are right now.
C.J. Lewis
Life changes every single moment, and so can we.
Meer dan ooit heb ik gezien hoe veerkrachtig wij zijn als mens. Tenminste als we hiervoor kunnen en willen kiezen.
Kiezen om op te staan wanneer je door het leven op de grond wordt gesmeten is niet evident. Dat lukt mij niet altijd even snel als ik zelf zou willen, maar wel sneller en sneller. Soms heb ik zin, om even te verdwijnen in zelfmedelijden. Dan is het alsof ik kies voor die calimero-rol. Dan hoor ik me zeggen tegen dat engeltje op de ene schouder “ja ja, ik weet het, maar laat me nu even gerust”. Dan sluit ik met plezier en opluchting voor even een contract met dat duiveltje op de andere schouder. Ik zoek dan de oplossing daar waar ik pertinent zeker van ben dat ze niet te vinden is. Ik speel dan graag de struisvogel die de snoepkast voor de zoveelste keer leegplundert. Heel goed beseffend dat dit me enkel een tijdelijke opluchting brengt.
Haha, “weten” op dat moment is niet voldoende om ernaar te handelen. De afgelopen negen maanden heeft dat duiveltje op mijn schouders het verschillende keren gewonnen van dat engeltje op mijn andere schouder.
So what!
Ik ben niet perfect, en zal dat ook nooit zijn. Wat ik wel met fierheid kan zeggen is dat ik groei en leer. Dat ik elke keer opnieuw probeer te LEVEN, intens, met alle emoties en gedachten die er zijn. Dat ik oprecht probeer om op elk moment mijn beste versie te zijn. En op sommige momenten is dat meer bereikbaar voor me dan op andere moment. That makes me human. That makes me real! Halelluja!
Do not judge me by my success.
Nelson Mandela
Judge me by how many times I fell down and got up again.
Mijn gevoel voor compassie voor mezelf en voor de medemens is exponentieel gegroeid deze afgelopen negen maanden. In stilte en achter de schermen. Want compassie is niet echt iets dat je ziet. Het is iets dat we voelen, waardoor we anders denken, voelen, spreken en handelen.
Ik weet en erken meer dan ooit hoeveel energie het vraagt om een keuze te maken in onzeker tijden. Professionele keuzes, persoonlijke keuzes, kleine keuzes, grote keuzes, …. Ik weet en erken hoe gemakkelijk ik soms in een statische mindset beland. Wat me weer uitnodigt om bewust voor de groeimindset te kiezen. Een boeiende en intense reis. ZALIG!
Ik wil mezelf zoveel als mogelijk eraan herinneren dat ik respect kan opbrengen voor het kiezen, zonder het eens te zijn met de keuze van de ander. Ik wil mezelf zoveel als mogelijk eraan herinneren dat ik de ander eerst wil begrijpen, alvorens begrepen te worden. Ik wil mezelf zoveel als mogelijk eraan herinneren dat de ander ook niet altijd in staat is om te handelen naar wat hij of zij weet. Net zoals ik en mijn snoepkast-plunderende struisvogel.
We doen allemaal ons best met de kennis en inzichten die we vandaag hebben. Laten we dit blijven zien in onszelf en in de ander. Laten we met compassie handelen, naar onszelf en naar de ander.
You can’t change the ocean or the weather, no matter how hard you try.
So, it’s best to learn how to sail in all conditions
Zet je koers uit en loods jezelf doorheen wat zich aandient, doorheen de realiteit. Niet door wat had kunnen zijn, noch door wat had moeten zijn. “Gewoon” doorheen wat is.
Hoe wil jij deze eindejaarperiode ervaren?
Welke persoon mag jij zijn om hieraan een bijdrage te leveren? Welke gedachten heeft deze persoon? Wat doet deze persoon zeker wel of zeker niet? Welke woorden gebruikt deze persoon? Hoe reageert deze persoon op een compliment, of op kritiek? Hoe maakt deze persoon van elke dag de best mogelijke dag?
Ik wens mezelf toe, en jou ook, om “deze persoon” zoveel als mogelijk te kunnen zijn. Ik wens ons toe om de antwoorden op deze vragen te gebruiken als innerlijk kompas, als herinnering aan wie we willen zijn. Met vallen en opstaan, corrigerend onderweg. Met een traan en een lach. Very real and human.
Maak er iets echt van en iets mooi!
Maak er de Warmste Eindejaarperiode van je leven van, tot nu toe.
Wij wensen jullie van harte datgene toe dat jij jezelf toewenst.
Tot in 2021!
PS: wil je tijdens jouwe eindejaarsperiode nog van start met een online traject. Bekijk zeker ons aanbod op onze site.